Οι γενναίοι μαθητές της Ελλάδος

            Οι άθλιοι προδότες πολιτικοί κυβερνώντες μας εγκατέλειψαν. Οι ηγέτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, και αυτοί δυστυχώς, δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, με αποτέλεσμα να γίνονται συνοδοιπόροι και συνεργάτες με τους αθλίους πολιτικούς. Η Εκκλησία και η Πατρίδα μας λένε: «ἐκύκλωσεν ἡμᾶς ἐσχάτη ἄβυσσος· οὐκ ἔστιν ὁ ῥυόμενος (Παρακλητική,Ἦχος α΄, Ὄρθρος Κυριακῆς, Εἰρμός στ΄ Ὠδῆς)».

Δηλαδή, δεν νοιάζεται κανείς από την Πολιτεία και την ηγεσία της Εκκλησίας να διώξουν τους κινδύνους και να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους. Όμως, ο Χριστός και η Παναγία μας, δεν μας εγκατέλειψαν! Διότι ο αγώνας των γενναίων μαθητών της πατρίδος μας, που κάνουν καταλήψεις στα σχολεία για διαμαρτυρία έναντι της προδοσίας της Μακεδονίας μας, είναι ένα σημάδι πολύ παρήγορο, είναι μία σπίθα φωτιάς, που άναψε και αναμένεται να φουντώσει για τα καλά, ώστε να κάψει όλες τις πρόσφατες προδοσίες που έπραξαν οι ανάξιοι σημερινοί κυβερνώντες.

            Εμπρός! γενναία παιδιά των αθανάτων Ελλήνων! Εμπρός! διότι η νίκη είναι με το μέρος σας! Με τον αγώνα που αρχίσατε να ξέρετε πως είστε ήδη νικητές! Ο Χριστός και η Παναγία μας είναι με το μέρος σας! Μην πτοηθείτε από τις φωνές των δειλών και προδοτών της χώρας μας!

            Εμπρός λοιπόν! γενναία παιδιά της Ελλάδος μας!

Ἀρσένιος μοναχὸς

Σκήτη Κουτλουμουσίου

Ἅγιον  Ὄρος

Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΘΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥΣ¨

Οι γενίτσαροι του σιωνο-ναζισμού πολιτικοί και καθηγητές στρέφονται εναντίον των παιδιών, που αγωνίζονται για τη Μακεδονία!

Σχολείο στα πομακοχώρια έκανε κατάληψη για την Μακεδονία.

Όποιος έχει αφήσει υπονοούμενο για "εθνικιστικές και φασιστικές" αντιδράσεις από τους μαθητές λογικά πρέπει να αυτοεξοστρακιστεί για κανένα μήνα. Ευτυχές το 2019.

Εμετός

Τα πιο συνηθισμένα αίτια είναι η γαστρεντερίτιδα, η ναυτία, η εγκυμοσύνη και σπανιότερα διάφορες λοιμώξεις, παθήσεις του νευρικού συστήματος, καρδιακές παθήσεις (συμπεριλαμβανομένου και του εμφράγματος του μυοκαρδίου), παθήσεις του μεταβολισμού και των ενδοκρινών αδένων.

Ασπασμοί και... συμπάθεια Ιερώνυμου με τον Νίκο Φίλη!

Μαθητική κατάληψη όλων των Σχολείων της Χώρας - Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Μέσα στα πλαίσια των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης, οι αδερφοί μας Τουρκοκύπριοι καταστρέφουν οτιδήποτε Ελληνικό, και Χριστιανικό. Είναι και αυτό, ένα βήμα προς τη λύση, γιατί «εκάμαμεν τζαι εμείς πολλά».

ΕΔΩ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ

Προκήρυξη του Άρδην για τις μαθητικές καταλήψεις

Eδώ και μερικές βδομάδες έχουν ξεκινήσει καταλήψεις διαμαρτυρίας των μαθητών  υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας, και ενάντια στην Συνθήκη των Πρεσπών. Το κίνημα αυτό αποτελεί εξέλιξη της γενικής κινητοποίησης που ξεκίνησε από τα συλλαλητήρια σε όλες σχεδόν της πόλεις της Ελλάδας και εκφράστηκε και στις συμβολικές πράξεις διαμαρτυρίας κατά τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου.
Η κυβέρνηση, για να δικαιολογήσει την ενδοτικότητά της απέναντι σε Σκοπιανούς και Αλβανούς και την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, βάζει μπροστά την εμφυλιοπολεμική συκοφαντία  και καταδικάζει τις κινητοποιήσεις ως υποκινούμενες από τους φασίστες. Στην πραγματικότητα είναι αυθόρμητες, γιατί ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας, ιδίως στη Μακεδονία, αντιδρά απέναντι στο ξεπούλημα και τον εθνομηδενισμό που διοχετεύει η κυβέρνηση στα σχολεία, θέλοντας να καταργήσει τις εθνικές γιορτές και την ιστορική μνήμη του ελληνισμού.
Σε αυτό το κίνημα  υπάρχει μια κρυμμένη δυναμική. Η αναγέννηση του πατριωτικού αισθήματος μέσα στην νεολαία ωθεί κομμάτια της να θέσουν σε πρώτη προτεραιότητα το «εμείς», μιλώντας για λογαριασμό της κοινωνίας ως συνόλου, με τρόπο που έχει να συμβεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Ουσιαστικά από την περίοδο των κινητοποιήσεων για την Κύπρο στη δεκαετία του 1960 και του 1970.
Εμφανίζεται, δηλαδή, μια προοπτική υπέρβασης των ψευδοκινημάτων, του «σπάω-καίω-καταστρέφω», τα οποία εξουδετέρωσαν κατά το άμεσο παρελθόν τις αντιστασιακές διαθέσεις της νεολαίας, καθιστώντας τις εν τέλει αυτοκαταστροφικές και στρέφοντάς τες σε  μηδενιστική κατεύθυνση. Σε αντίθεση με τον μηδενισμό, ο πατριωτισμός της νεολαίας μπορεί μάλιστα να αποκτήσει και «κοινωνικό βάθος», δηλαδή να θέσει αιτήματα ανασυγκρότησης του υποβαθμισμένου σχολείου, του μισοδιαλυμένου πανεπιστημίου, ακόμα και του ίδιου του μαθητικού και φοιτητικού κινήματος, τα οποία στενάζουν κάτω από τον πραξικοπηματισμό των όποιων μειοψηφιών. Έτσι, οι μαθητές στην Κατερίνη, δίπλα στις ελληνικές σημαίες και τα συνθήματα για τον Παύλο Μελά έχουν και ένα πανώ με το σύνθημα: «Οι μαθητές δεν σκύβουν το κεφάλι / Παλεύουνε για μόρφωση και κοινωνία άλλη». Ίσως, μέσα στη γενική παρακμή που μας έχουν βυθίσει οι Συριζανέλ και οι κοσμοπολίτικες και αγράμματες πνευματικές ηγεσίες της χώρας, αυτή η πατριωτική αφύπνιση της νεολαίας να αποτελεί  μια αχτίδα φωτός και ελπίδας.
Στην καταστολή αυτής ακριβώς της ελπίδας και της προοπτικής στοχεύει η «εμφυλιακή μηχανική» της κυβέρνησης που θέλει να στρέψει το κίνημα προς τον χρυσαυγητισμό, που είναι εξάλλου και ο καλύτερος σύμμαχός της. Κάλλιο το πατριωτικό δυναμικό, σκέφτεται, να εκτραπεί προς τον μπαμπούλα της ακροδεξιάς, παρά να απελευθερωθεί ανατρέποντας τις ιδεολογικές ισορροπίες του ετοιμοθάνατου πολιτικού σκηνικού. Εξ ου και το κρεσέντο του «ψευδο-αντιφασισμού με τα κοστούμια» των τελευταίων ημερών, ο οποίος δεν κάνει τίποτε άλλο από το να σπονσοράρει την ακροδεξιά, μέσα από την τεχνητή υπερδιόγκωση μειοψηφικών περιστατικών. Και αυτή την κυβερνητική στρατηγική στηρίζουν μεγάλες μερίδες της άκρας αριστεράς, και του αντιεξουσιαστικού χώρου, σε μια νέα εκδοχή «συριζο-τραμπουκισμού», όπου οι αγανακτισμένοι «πολίτες»-παρακρατικοί  των διαδηλώσεων του 1960, έχουν δώσει την θέση τους στους εθνομηδενιστές πραιτωριανούς της κυβέρνησης του  2018.
Στην πραγματικότητα τα ανοικτά ανθελληνικά φιλοτουρκικά και φιλοσκοπιανά συνθήματα των «αντίφα», οι εκβιασμοί και οι απειλές των διευθυντάδων των σχολείων και των περιφερειών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και οι ύβρεις των υπουργών θέλουν ακριβώς να στρέψουν κάθε πατριωτική αμφισβήτηση προς την κατεύθυνση των φασιστών, για να μπορούν να εμφανίζουν ως «αντιφασιστικό» τον ενδοτισμό και τον εθνομηδενισμό τους. Σύριζα, αντίφα και χρυσαυγίτες έχουν κοινό συμφέρον να εμφανίσουν τις πατριωτικές κινητοποιήσεις ως φασιστικές. Το «εμφυλιοπολεμικό κλίμα» συμφέρει και τους δυο, γιατί έτσι επιτυγχάνεται η διαίρεση της χώρας σ’ ένα «αριστερό έθνος» και σ’ ένα «δεξιό έθνος», αντί για ένα ενιαίο και ενωμένο ελληνικό έθνος, έτοιμο να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε απειλή και να ανοίξει νέους δρόμους για την παρακμάζουσα πατρίδα.
Απέναντι σε αυτό το θανάσιμο  δίπολο, υπάρχει μόνο μια προοπτική: Ο δημοκρατικός πατριωτισμός. Οι μαθητές, όταν ξεπουλιέται ένα κομμάτι της πατρίδας και της ιστορίας μας, έχουν όχι μόνο δικαίωμα αλλά και πατριωτικό καθήκον να κάνουν επιτέλους συμβολικές καταλήψεις για τη Μακεδονία, και όχι βέβαια για  τις  τυρόπιτες στα κυλικεία ή για τις εκδρομές, όπως συνέβαινε μέχρι χθες.
Άμποτες να αρχίσει αυτή η τόσο αναμενόμενη αφύπνιση της νεολαίας μας από τον δημοκρατικό πατριωτισμό.
ΚΙΝΗΜΑ ΑΡΔΗΝ
27 Νοεμβρίου 2018

Μαζικότατη η μαθητική συγκέντρωση και η πορεία ενάντια στην Συμφωνία των Πρεσπών στην Φλώρινα

ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΕΣ... πείτε αλεύρι...!!!

Σας ήρθε κόλπος ε;;
Όλοι αυτοί οι μελλοντικοί ψηφοφόροι που τους
ποτίζατε τόσα χρόνια με εθνομηδενισμό, φωνάζουν με άνευ προηγουμένου
παλμό και ενθουσιασμό για έθνος και πατρίδα;;;;;
Από που ξεφύτρωσαν;;;
Ποιος τους ξεσηκώνει;;

Ξεχάσατε όμως πως...αυτά τα βλαστάρια είναι τέκνα αυτών που κατέβηκαν
το προηγούμενο διάστημα κατά εκατοντάδες χιλιάδες στα μεγαλειώδη
συλλαλητήρια για την Μακεδονία μας.
Ναι, τους γονείς τους, τους αποκαλέσατε κι αυτούς ακροδεξιούς φασίστες , ετερόκλητο όχλο!

Τα νιάτα ήλθαν να σας θυμίσουν πως αυτό που εντέχνως, ύπουλα και
ξεδιάντροπα προσπαθήσατε να καταπνίξετε, να υποβαθμίσετε...ΔΕΝ
ΠΕΘΑΙΝΕΙ!!! Ζει, υπάρχει και θεριεύει στην καρδιά των Ελλήνων.!!!
Συνεχίστε να το πολεμάτε! ΤΟ ΔΥΝΑΜΩΝΕΤΕ!

Συγκλονιστική διάλεξη του Θεοφάνη Μαλκίδη για την Μακεδονία

Είμαστε τρομερά περίεργοι , Πολιτικοί , Εκλησιαστικοί Ταγοί, Ακαδημαϊκοί , οι άνθρωποι του Πνεύματος(;) δέν αισθάνονται ίχνος ντροπής βλέποντας τά τίμια Ελληνόπουλα παιδιά τους νά μπαίνουν μπροστά ενάντια στήν ΠΡΟΔΟΣΙΑ;;;.
Υμών σιωπώντων τά παιδιά μας κεκράξονται....

Βιώνοντας τὸ «Συμβὰν» καὶ τὰ ἐπακόλουθά του «τραύματα»

Ἀναπάντεχο καὶ πρωτοφανές, διαψεύδει κάθε γραμμικὴ πρόβλεψη πολιτικῆς συμπεριφορᾶς τῶν ὑποκειμένων καὶ στέκεται ὁλόφωτο, σὰν θαῦμα, αύτὸ ποὺ ὁ Alain Badiou ὀνομάζει «Συμβὰν» (événement). 
Τὸ Συμβὰν εἶναι αὐτὸ ποὺ «δὲν βγάζει νόημα» (does not make sense) μὲ τοὺς ὅρους τῆς παρούσης «καταστάσεως».  Ἐμφανίζεται ὅταν τὸ «ἀποκλεισμένο μέρος», ἔως τώρα ἀόρατο, κάνει τὴν ἐμφάνισή του στὸ κοινωνικὸ προσκήνιο αἰφνιδίως καὶ δραστικῶς. Διαῤῤηγνύει τὸν μανδύα τῆς κανονικότητος καὶ διανοίγει ἕναν χῶρο γιὰ νὰ σκεφθοῦμε ἐκ νέου τὴν πραγματικότητα. 
Τὸ Συμβὰν μᾶς ἀποκαλύπετι ἕνα νέο κοινωνικὸ ὑποκείμενον, ποὺ δὲν μπορεῖ εὔκολα νὰ περιορισθῇ στὰ καθιερωμένα ἐρμηνευτικὰ καὶ κατηγορικὰ σχήματα. Εἲναι ἡ ἐξεγερμένη «γυμνὴ ζωὴ» τοῦ Agamben, ποὺ ἀνθίσταται πεισματικὰ σὲ κάθε προσπάθεια ἐννοιολογήσεως καὶ κατονομασίας (καὶ  ἄρα ἐλέγχου) ἀπὸ τὸν συστημικὸ λόγο καὶ τὰ μηντιακὰ ἑξαπτέρυγά του.
Τὸ Συμβὰν βιώνεται πάντα τραυματικὰ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὸ ὑφίστανται.
Εἴθε τὸ «τραῦμα» νὰ μεταδοθῇ γρήγορα στὰ σχολεῖα τῶν Ἀθηνῶν.
Ἐξοργισμένος Ἕλλην

«Είμαι Έλληνας, Χριστιανός Ορθόδοξος και πατέρας και δεν ντρέπομαι καθόλου»

 

Ένα κείμενο καταπέλτης προς όλους εκείνους που έχουν χάσει τις ρίζες τους, την καταγωγή, την θρησκεία, και κάθε έννοια της πατρίδας
Του Νίκου Συρίγου
Την προηγούμενη φορά ήταν ο Φίλης. Τώρα είναι κάποιος Γαβρόγλου. Αύριο θα είναι άλλος. Δεν αλλάζει κάτι. Μόνο το μέλος αυτής της «συμμορίας» που αναλαμβάνει τον στόχο να ισοπεδώσει καθετί ελληνικό, με στόχο να παραδώσει τις επόμενες γενιές Ελλήνων χωρίς αντίσταση. Οι τύποι είναι σε αποστολή. Κι είναι πια κάτι περισσότερο από δεδομένο.
Σε μια χώρα που βουλιάζει, το μόνο που τους απασχολεί είναι να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό, να γκρεμίσουν τους βασικούς πυλώνες που κρατάνε την Ελλάδα εδώ και αιώνες: Την Πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια. Λάθος. Την Πατρίδα μας, τη θρησκεία μας και την οικογένειά μας.
Κι επειδή αυτές οι γενιές ακόμη αντέχουν και αντιστέκονται, έβαλαν στόχο τις επόμενες. Δεν θέλουν, λέει, πια τα Ελληνόπουλα να σηκώνουν τη σημαία στα σχολεία και να τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο. Δεν θέλουν να κάνουν προσευχή. Και παλεύουν λυσσαλέα γι’αυτό.
Παλεύουν μόνο για αυτό. Να διαλύσουν ότι μας κρατάει όρθιους εδώ και αιώνες. Θέλουν οι επόμενες γενιές Ελλήνων να μην θεωρούν κάτι σοβαρό τη σημαία και τον Εθνικό Ύμνο. Να μην πιστεύουν πουθενά. Να θεωρούν ότι δεν είναι και καμιά σοβαρή αξία η οικογένεια. Όλα φλατ. Όλα οικόπεδο.

Κι αν μιλάς για αυτά και τα υπερασπίζεσαι θα σε πουν «φασίστα» ή γραφικό και θα σε βάλουν στο περιθώριο… Πριν καν πάρουν τα υπουργεία, πέρασαν το Νόμο, για να μπορεί ο Μάκης να παντρεύεται τον Λάκη και η Μαρία την Γεωργία. Το βάφτισαν πρόοδο. Και τώρα θα παλέψουν ώστε ο Λάκης να γίνει μάνα και η Γεωργία μπαμπάς. Κι ας είναι παρά φύσει. Είναι όμως… πρόοδος!
Ύστερα την «έπεσαν» στη θρησκεία. Προσπάθησαν και πέρυσι να καταργήσουν την προσευχή. Κι ας ήξεραν ότι καταπατούσαν το Σύνταγμα των Ελλήνων. Ναι αυτό που στο άρθρο 16 αναφέρει ότι:
«H Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».
Έφαγαν τα μούτρα τους αλλά φέτος το προσπάθησαν ξανά. Όχι απλά επιμονή αλλά εμμονή! Πάθος. Το γιατί το καταλαβαίνετε πια ΟΛΟΙ. Ακόμη και οι πλέον… προοδευτικοί.
Αν μπορούσαν θα έβγαζαν εντελώς και τη σημαία από τα σχολεία. Επειδή δεν μπορούν καταργούν ουσιαστικά τον Εθνικό Ύμνο και την έπαρση της σημαίας. Ένα τελετουργικό που γίνεται μόλις μια φορά τον μήνα… Μια φορά τον μήνα! Αλλά τους ενοχλεί κι αυτό. Τους χαλάει τα σχέδια…

Αντί να πολεμούν για την πατρίδα και τον Έλληνα, πολεμούν την πατρίδα και τον Έλληνα…
Κανένας Γαβρόγλου δεν είναι το πρόβλημα, όπως δεν ήταν και ο Φίλης. Πιόνια είναι. Εντολές εκτελούν. Και ως πιόνια πρέπει να τους αντιμετωπίζεις.
Έλληνα και Ελληνίδα, Πατέρα και Μάνα, μόνο εσύ θα δώσεις την απάντηση. Και τη λύση. Μέσα στο σπίτι σου. Στη φαμίλια σου. Μίλα στα παιδιά σου. Αντιστάσου.
Σήκωσε τη σημαία, τραγούδα, ψάλλε τον Εθνικό Ύμνο, κάνε τον Σταυρό σου… Μην ντρέπεσαι για αυτά. Να ντρέπονται αυτοί που τα πολεμούν. Οι απάτριδες… Οι «τίποτα»…
Είμαι Έλληνας, Χριστιανός Ορθόδοξος και πατέρας. Κι είμαι περήφανος για αυτό… Και θα τα υπερασπιστώ μέχρι να κλείσω τα μάτια μου! Φαντάζομαι ότι τουλάχιστον αυτό το δικαίωμα μου το αναγνωρίζουν..
Αυτά που κάνετε εσείς οι δήθεν αριστεροί, οι δήθεν προοδευτικοί τα έκαναν μόνο οι Τούρκοι και οι Ναζί… Κι έχασαν. Όπως θα χάσετε κι εσείς…
ΠΗΓΗ: diaforetiko.gr

Σε κατάληψη το 2ο Λύκειο -Την Πέμπτη το Πανελλήνιο Μαθητικό συλλαλητήριο

Λέξεις για... γέλια και για κλάματα

               

           Δημήτρης Νατσιός
             δάσκαλος Κιλκίς 

Συνηθίζω να εφαρμόζω μες στην τάξη το αειθαλές, διδακτικό θέσφατο του Πλάτωνα, «τέρπειν τε άμα και διδάσκειν», διότι «το βίαιον μάθημα, το οποίον γίνεται με κραυγάς (και απειλές και υστερίες) εξαλείφεται, ενώ το τερπνόν, το μετά χάριτος και απλότητος, παραμένει ανεξάλειπτον», θα πει και ο Μέγας Βασίλειος. (Migne, P.G. 29, 213 Α.). Ένα αστείο ξεκουράζει τα παιδιά, τα γαληνεύει, αναπτερώνει την διδασκαλία.
Παλαιότερα, στις εφημερίδες και στα έντυπα, κάτι παρόμοιο ίσχυε. Ταλαντούχοι ευθυμογράφοι ή, όπως τους ονόμαζαν ευφυώς οι αρχαίοι, συγγραφείς σπουδαιογελοίων ή κλαυσιγελώτων, έγραφαν τέτοια ευτράπελα και νόστιμα κείμενα, με τα οποία καυτηρίαζαν και στηλίτευαν τα κακώς κείμενα, διασκεδάζοντας ταυτόχρονα τους αναγνώστες. Θυμίζω τον μεγάλο Δημήτρη Ψαθά, τον Φρέντυ Γερμανό, παλαιότερα και ο Ροϊδης. Το δε ευθυμογράφημα του Ψαθά «η τσάντα και το τσαντάκι», που υπήρχε στο παλιό Ανθολόγιο, Ε και Στ' Δημοτικού-σελίδα 283- ενθουσιάζει τόσο τα παιδιά, που μου ζητούν συνεχώς να τους το διαβάσω. Κάτι παρόμοιο επιχειρώ με τους παρακάτω ...κλαυσιγέλωτες για τους σπουδαιογελοίους που μαγάρισαν την πατρίδα μας.
Κατά καιρούς επινοητικοί συγγραφείς, άριστοι γνώστες της γλώσσας μας, κατασκεύασαν ευμνημόνευτες λέξεις ή φράσεις, οι οποίες απέδωσαν με σαφήνεια ασχημονίες του καιρού τους ή περιέγραψαν ευκρινώς και συντόμως, αξιοκατάκριτους «ανθρωπολογικούς» τύπους της εποχής τους. Για παράδειγμα «τουρκοπιασμένους», έλεγε ο Μακρυγιάννης τους τότε οπαδούς της ελληνοτουρκικής φιλίας. «Προσκυνημένους» τους ονόμαζε ο Κολοκοτρώνης.

«Αρχοντοχωριάτες», αποκάλεσε, ο Σουρής νομίζω, τους νεόπλουτους (κι αυτή η λέξη νεολογισμός, όπως και το αντίθετό της, νεόπτωχος).

«Κοχλιαροφόρους», έλεγε ο Ροϊδης τους πολιτικούς, γιατί κρατούν κοχλιάριον (=κουτάλι), για να αδειάσουν την χύτρα του προϋπολογισμού. Οπότε, «χυτρομαχίαι», οι κομματικές διενέξεις.

«Σοφολογιότατους», χαρακτήριζε ο Σολωμός τους, κατά τον Σεφέρη, «νεόπλουτους του πνεύματος», τους ημιμαθείς, τις τενεκεδοκρόταλες δόξες και λόξες.

«Ταρτούφοι», ονομάζονταν οι ηθικολογούντες υποκριτές, λέξη εμπνεόμενη από την ομώνυμη κωμωδία του Μολιέρου.

«Καμαρίλλα» λέγονταν οι ελεεινοί κόλακες και τυχοδιώκτες, οι πρόθυμοι για οποιαδήποτε ατιμία, που δορυφορούσαν τον μονάρχη ή αργότερα-και σήμερα-τον πρωθυπουργό ή υπουργούς. Πολλοί απ' αυτούς έπαιρναν και παράσημα, τον σταυρό του Σωτήρος. Έγραφε μία εφημερίδα της εποχής του Όθωνα: «Οι παλαιοί επί σταυρών κρεμούσαν τους κακούργους/κι οι νέοι σήμερον κρεμούν σταυρούς επί κακούργων».

Ψαλιδόκωλους αποκάλεσε ο λαός τους φραγκοφερμένους πολιτικάντηδες, οι οποίοι επέπεσαν σαν τις μύγες στο αιμόφυρτο ακόμη σώμα της νεοσύστατης Ελλάδας, τάχα για να την κυβερνήσουν. Η έμπνευση για την ονοματοδοσία προήλθε από το «φράκο» την επίσημη στολή που κατέληγε «όπισθεν» σε δύο πτερύγια, σαν του ψαλιδιού και του χελιδονιού.

«Μυξομάντιλα», έλεγε ο λαός τους κηφήνες που προσκολλούνταν στους κομματάρχες για να αναρριχηθούν και να ζήσουν εις βάρος του δημόσιου ταμείου. Ο υπέροχος αυτός χλευασμός επαναλήφθηκε μετά από 150 χρόνια, από τον μακαρίτη Ευάγγελο Γιαννόπουλο, ως «σφουγγοκωλάριοι» πλέον, ο οποίος στηλίτευε τον αδηφάγο εσμό των «λακέδων» της εξουσίας. Ο ίδιος βέβαια, Θεός σχώρεσ' τον, διέπρεψε «σπογγίζοντας» τα οπίσθια του «λαοπρόβλητου» αρχηγού του πάλαι ποτέ Κινήματος. Πολύ επιτυχημένη ήταν και η ανάσυρση από την ρωμαϊκή ιστορία της λέξεως «γραικύλοι», η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Παπαδιαμάντη με την εξής χρονολογική προσθήκη «γραικύλοι της σήμερον». Η λέξη είναι υποκοριστικό του Γραικός και είχε επινοηθεί από τον ρήτορα Κικέρωνα, ο οποίος βδελυσσόταν τους Έλληνες, που κολάκευαν «χαμερπώς» τους κυρίαρχους Ρωμαίους. «Ανθρωποκάμπιες», ονόμασε ο Κόντογλου τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Ας θυμηθούμε και το επίθετο «μαλλιαροί», με το οποίο ονόμαζαν οι οπαδοί της καθαρεύουσας τους δημοτικιστές, προσωνυμία εφευρεθείσα από τον Ιωάννη Κονδυλάκη.

Αντίθετα οι καθαρευουσιάνοι ονομάστηκαν υποτιμητικώς «μακαρονιστές», διότι έγραφαν σε ύφος σχοινοτενές, με εξεζητημένη λεξιθηρία, η οποία έφτανε στα όρια του γελοίου. Να προσθέσουμε και τα γνωστά από τις εμφυλιοπολεμικές εποχές «γερμανοτσολιάς», «εαμοβούλγαρος» ή τα παρακρατικά «χαφιές» ή «μίασμα».

Και η νεότερη όμως εποχή δεν στερείται ευφάνταστων νεολογισμών, οι οποίοι πλουτίζουν την γλώσσα και απαλλάσσουν τον απλό λαό από την βάσανο της περιγραφής ενός νοσηρού φαινομένου.

Κάπου στη χαραυγή της δεκαετίας του '80 πλάστηκε ο πασίγνωστος «πρασινοφρουρός», για να αντικρούσει την μομφή του «χουντοβασιλικού» που εκτόξευε το αντίπαλον δέος. Στα πολύ κοντινά μας χρόνια, ξεχωρίζουν «τα παπαγαλάκια». Ονομάστηκαν έτσι οι αργυρώνητοι δημοσιογραφίσκοι που παρότρυναν τον κόσμο να ριχθεί στο χρηματιστηριακό μακελειό. Λαμπρή φήμη απέκτησε και ο «ευρωλιγούρης» του Ζουράρι, ο οποίος χαρακτήριζε έτσι τους εκσυγχρονιστές που μας άλλαξαν τα φώτα «εξευρωπαϊζοντάς» μας. Νέας κοπής είναι και ο τηλεοπτικός όρος «γλάστρα» που περιγράφει τις καλλίπυγες νεάνιδες, που ταλαιπωρούν και «πειράζουν» τους μικροαστούς.

Αξιοπρόσεκτη κυκλοφορία έχει και η αμερικανόφερτη λέξη «γιάπις» η οποία εξοβέλισε τις παλαιότερες «φλώρος» ή «τζιτζιφιόγκος». Η λέξη "φλώρος", κόλλησε εξόχως στους κουκουλοφόρους, οπότε μας προέκυψαν οι ...κουκουλοφλώροι.

Σήμερα γενέθλιοι τόποι παραγωγής λέξεων ετικετών είναι οι δύο διακριτοί ιδεολογικοί χώροι: των «προοδευτικών» και των «παραδοσιακών», οι ζητωκραυγαστές του πολυπολιτισμού και οι υμνητές του ελληνικού πολιτισμού, εν τη διαχρονία του.

Έτσι, έχουμε τους «νεοταξοσκώληκες» και «ναιναίκους» (από τον θαυμάσιο «Αντιφωνητή») ή «νεοποχίτες». Αυτοί ντρέπονται για την Ελλάδα, είναι πάντα με τους κυβερνώντες, υπερασπίζονται ανύπαρκτες μειονότητες, κατηγορούν ή εμπαίζουν την εκκλησία, επιθυμούν διακαώς «γάμο» «θηλύγλωσσων» και τα λοιπά συμπαρομαρτούντα. Εδώ εντάσσονται και οι μνημονιακοί λακέδες, αλλιώς μερκελιστές.

Να σημειώσουμε πως η πολύ γνωστή λέξη «κουλτουριάρης», ο δήθεν πνευματώδης και ευφυής των περασμένων δεκαετιών, έγινε «θολοκουλτουριάρης», μάλλον μετά την πτώση του ανύπαρκτου... «υπαρκτού».

Τότε πολλοί οπαδοί της αριστεράς και της προόδου, μεταβλήθηκαν σε οπαδούς της «αριστερόεσσας» («αστερόεσσα» λέγεται η αμερικάνικη σημαία), διότι προφανώς... θόλωσαν, ξέμειναν από βαρβάρους και στράφηκαν σ' άλλους βαρβάρους, για να βρουν μία κάποια λύσιν στην ζωή τους. Εύηχο και καλό είναι και το «Βρυξέλληνες» (Βρυξέλλες + Έλληνες), ευφυές συνώνυμο των ευρωλιγούρηδων. Οι προοδευτικοί τώρα όσους τους κατονομάζουν, ως ανωτέρω, απαντούν, με προσδιορισμούς όπως «Ελληναράδες», «σκοταδιστές», «φανατικοί», «ρατσιστές», «φασιστόμουτρα», «θρησκόληπτοι», «υπερπατριώτες», «εθνικιστές» και λοιπά και λοιπά. Αφήσαμε τελευταία τα «λαμόγια», λέξη συνώνυμο του όρου πολιτικός σήμερον. Το 1860 η εφ. «Φως» περιγράφει την συνομιλία ενός υπουργού και κάποιον βουλευτή: «-Διατί, του είπε μειδιών και παρουσιάζων τον βουλευτήν Κυνουρίας Πετράκον, τον διαβόητον επί ζωοκλοπή, διατί εσυγχωρήσατε να εισέλθει εις τον περίβολον της Βουλής αυτός ο λύκος;

–Αφού, του απήντησεν ο υπουργός, η Βουλή εγέμισεν από ζώα, έπρεπε να έμπη κι ένας λύκος». (Κ. Σιμόπουλος, «Η διαφθορά της εξουσίας», σελ. 394). Εξαιρετικό και λίαν επίκαιρο. Τελειώνοντας την εύθυμο περιήγηση στις «επώνυμες» λέξεις του νεοελληνικού βίου, θα μεταφέρουμε έναν ακόμη «ανθυπνωτικόν» ορισμό του Έλληνα, συνταχθέντα από τον Ροϊδη: «εκ πάντων των ανθρώπων ο Έλλην είναι ο μείζων έχων κλίσιν εις το να νομίζη εαυτόν μόνην αιτίαν παντός κύκλω του γινομένου θορύβου, ως ο μέθυσος εκείνος όστις ουρών πλησίον βρύσεως έμεινεν εκεί όλην την νύκτα, νομίζων ότι εξ αυτού εκπορεύεται όλον το ύδωρ, το οποίον ήκουε να τρέχη».

Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος Κιλκίς

yiorgosthalassis

Καθηγητάδες καλούν σε «τσάκισμα» των μαθητών που διαδηλώνουν για την Μακεδονία μας...!

Καθηγητάδες  καλούν σε «τσάκισμα» των μαθητών που διαδηλώνουν για την Μακεδονία μας! Ακόμα η παρέμβαση του Εισαγγελέα…

Μία αισχρή ανακοίνωση της Α’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης,  δημοσίευσε η ιστοσελίδα του ραδιοφώνου των εν Ελλάδι απολιθωμάτων του σταλινισμού.
Στην ανακοίνωσή τους οι συνδικαλιστές (με όλη την απαξία που απέκτησε η εννοια) δηλώνουν ξεκάθαρα ότι «το τσάκισμα του φασισμού είναι υπόθεση του εργατικού – λαϊκού κινήματος» και σπεύδει να προαναγγείλλει ότι «η ΕΛΜΕ θα στηρίξει με όλα τα μέσα και θα καλύψει όλες τις ενέργειες συναδέλφων στα σχολεία τους ενάντια στο φασισμό και τον εθνικισμό»!

Το γεγονός ότι συνδικαλιστική οργάνωση κάνει λόγο για… «κάλυψη» ενεργειών που θα πράξουν «συνάδελφοί» τους στην κατεύθυνση «Έξω οι φασίστες από τα σχολεία» (που απαντάται στην αρχή της αισχρής αυτής ανακοινώσεως) είναι ότι προφανώς αναφέρεται σε παράνομες αποβολές μαθητών, αλλά και σε συνεργασία με παρακρατικούς, όπως προσφάτως έπραξε η Ε’ ΕΛΜΕ Ανατολίκής Αττικής.

Εμείς απλώς θα αναρωτηθούμε ΤΙ ακριβώς θα πρέπει να συμβεί για να παρέμβει κάποιος Εισαγγελέας, ώστε να τιμωρηθούν αυτοί που απειλούν τα παιδιά; Είναι σαφές ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν πρέπει να ασκούν πλέον το λειτούργημα του δασκάλου, το οποίο προσβάλλουν με την συμπεριφορά τους.

ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ!!!

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΤΣΙΝΤΣΙΦΟΣ (1) : Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ "ΤΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΘΕΝ" ΑΓΑ...

Φίλιππος, Αμφίπολις και ...ΕΞΑΦΑΝΙΣΕΙΣ Αρχαιολογικών Ε υ ρ η μ ά τ ω ν

Ποῦ εἶναι τό ἄγαλμα;

(ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑ ΚΑΝΕΙΣ; ΠΑΛΙ;)

Mr. V (31η) - ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ (!!!), ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ '40 (Σ...

Αργές Καταβασίες Χριστουγέννων Ι Γεώργιος Δεμελής

Μαθητικός ξεσηκωμός και στον Πύργο για την Μακεδονία μας!

ΠΑΝΙΚΟΣ! Οι κουκουέδες καλούν τους γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά τους να πηγαίνουν σε καταληψίες και πορείες!

Τον τρόμο και τον πανικό έχουν σπείρει οι μαθητές των σχολείων της Βόρειας Ελλάδας στην αμερικανονατοϊκή συγκυβέρνηση της προδοσίας της Μακεδονίας, Τσίπρα-Καμμένου, καθώς και στα τσιράκια της, το ΚΚΕ!

Το οποίο ΚΚΕ, έχει αναλάβει την καταστολή των καταλήψεων, αλλά όπου εμφανίζονται τα φυτά της ΚΝΕ για να δηλητηριάσουν τους μαθητές με τον συμμορφωτισμό προς την κόκκινη συγκυβέρνηση των προδοτών
και τα ξένα αφεντικά της (Τραμπ. Μέρκελ και CIA), «τρώνε πόρτα» – για… πρώτη δόση.
Αφού, λοιπόν, βλέπουν πως δεν πιάνει αυτό το κόλπο, τώρα απευθύνονται στους… γονείς των μαθητών, μέσω ελεγχόμενων Ενώσεων Γονέων, όπως είναι η Ομοσπονδία Ενώσεων Γονέων και Κηδεμόνων Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Έτσι, «με αφορμή τις κρούσεις εξωσχολικών κύκλων σε σχολεία και μαθητές για καταλήψεις με θέμα το «Μακεδονικό», τον θάνατο του Κ. Κατσίφα και τη «Β. Ήπειρο» (όπως γράφουν οι ξεδιάντροποι αμερικανόδουλοι σταλινικοί…), ζητούν από τους γονείς να μην επιτρέπουν στα παιδιά τους να πηγαίνουν στις καταλήψεις και τις πορείες, γιατί πρόκειται για «δράσεις μικρών ομάδων μαθητών» (μόνο που στις πορείες συμμετέχουν αποδεδειγμένα χιλιάδες μαθητές!) και γιατί «αποτελούν ενορχηστρωμένη δράση εξωσχολικών ατόμων που πρόσκεινται σε ακροδεξιά και νεοναζιστικά μορφώματα».
Χαρακτηρίζουν δε το σύνθημα “Μακεδονία γη Ελληνική”, «σύνθημα που ανοίγει το δρόμο για αλλαγή συνόρων και προσπάθεια να καθοδηγήσουν μαθητές σε επικίνδυνα μονοπάτια αλυτρωτισμού».
Μια ζωή κατάπτυστες δουλάρες του συστήματος -που δήθεν… πολεμούν- ήταν, τώρα θ’ αλλάξουν;
(ΥΓ): Όξω τα κομμούνια απ’ όλα τα σχολεία! Ουστ!

ΠΑΝΙΚΟΣ! Οι κουκουέδες καλούν τους γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά τους να πηγαίνουν σε καταληψίες και πορείες!

Τον τρόμο και τον πανικό έχουν σπείρει οι μαθητές των σχολείων της Βόρειας Ελλάδας στην
αμερικανονατοϊκή συγκυβέρνηση της προδοσίας της Μακεδονίας, Τσίπρα-Καμμένου, καθώς και στα τσιράκια της, το ΚΚΕ!

Το οποίο ΚΚΕ, έχει αναλάβει την καταστολή των καταλήψεων, αλλά όπου εμφανίζονται τα φυτά της ΚΝΕ για να δηλητηριάσουν τους μαθητές με τον συμμορφωτισμό προς την κόκκινη συγκυβέρνηση των προδοτών
και τα ξένα αφεντικά της (Τραμπ. Μέρκελ και CIA), «τρώνε πόρτα» – για… πρώτη δόση.
Αφού, λοιπόν, βλέπουν πως δεν πιάνει αυτό το κόλπο, τώρα απευθύνονται στους… γονείς των μαθητών, μέσω ελεγχόμενων Ενώσεων Γονέων, όπως είναι η Ομοσπονδία Ενώσεων Γονέων και Κηδεμόνων Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Έτσι, «με αφορμή τις κρούσεις εξωσχολικών κύκλων σε σχολεία και μαθητές για καταλήψεις με θέμα το «Μακεδονικό», τον θάνατο του Κ. Κατσίφα και τη «Β. Ήπειρο» (όπως γράφουν οι ξεδιάντροποι αμερικανόδουλοι σταλινικοί…), ζητούν από τους γονείς να μην επιτρέπουν στα παιδιά τους να πηγαίνουν στις καταλήψεις και τις πορείες, γιατί πρόκειται για «δράσεις μικρών ομάδων μαθητών» (μόνο που στις πορείες συμμετέχουν αποδεδειγμένα χιλιάδες μαθητές!) και γιατί «αποτελούν ενορχηστρωμένη δράση εξωσχολικών ατόμων που πρόσκεινται σε ακροδεξιά και νεοναζιστικά μορφώματα».
Χαρακτηρίζουν δε το σύνθημα “Μακεδονία γη Ελληνική”, «σύνθημα που ανοίγει το δρόμο για αλλαγή συνόρων και προσπάθεια να καθοδηγήσουν μαθητές σε επικίνδυνα μονοπάτια αλυτρωτισμού».
Μια ζωή κατάπτυστες δουλάρες του συστήματος -που δήθεν… πολεμούν- ήταν, τώρα θ’ αλλάξουν;
(ΥΓ): Όξω τα κομμούνια απ’ όλα τα σχολεία! Ουστ!

Λάμπρος Σκόντζος, Άγιος Άνθιμος Μητροπολίτης Αθηνών και Ευρίπου, ο νέος ομολογητής.

ΑΓΙΟΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΙΠΟΥ Ο ΝΕΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

        Η Φραγκοκρατία (1204 – 1489) είναι μια σκοτεινή και συνάμα τραγική εποχή για την Εκκλησία και το Γένος μας. Οι βάρβαροι Φράγκοι, αιρετικοί χριστιανοί, παρακινούμενοι και χρηματοδοτούμενοι από τον αιρετικό παπισμό, ο οποίος είχε μεταλλαχτεί σε εγκόσμιο οργανισμό, στράφηκαν στην Ορθόδοξη Ανατολή και με τις γνωστές σταυροφορίες, ιδιαίτερα την Δ΄ Σταυροφορία (1204), κατέλυσαν με απίστευτη βία το βυζαντινό κράτος. Έργο τους ήταν, με διωγμούς, να επιβάλλουν την παπική εξουσία και τις δυτικές κακοδοξίες στους ορθοδόξους πιστούς. Την εποχή αυτή αναδείχτηκαν αρκετοί άγιοι ομολογητές, οι οποίοι αντέδρασαν στην παπική βία και έδωσαν τη ζωή τους για την Ορθόδοξη Πίστη. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Άνθιμος Μητροπολίτης Αθηνών και Ευρίπου, ο ομολογητής.

      Δε γνωρίζουμε πολλά στοιχεία για τη ζωή του και είναι ένας σχετικά άγνωστος, άγιος της Εκκλησίας μας, αλλά σημαντικός, διότι σύνδεσε τη ζωή του με την υπεράσπιση της Ορθοδοξίας, την οποία επιβουλεύονταν οι αιρετικοί δυτικοί κατακτητές. Γεννήθηκε στην Κρήτη, στις αρχές του 14^ου αιώνα. Για κάποιους λόγους, που αγνοούμε, βρέθηκε στην Αθήνα, όπου αναδείχτηκε Μητροπολίτης της ασήμαντης τότε Μητροπόλεως Αθηνών και Ευρίπου (Εύβοιας), ποιμαίνοντας ανάμεσα στα έτη 1339-1366. Αυτό το στηρίζουμε στο «Συνοδικό» της εν Κρήτη Επισκοπής Σουαρέτ (Ρεθύμνης), όπου εξυμνείται και μακαρίζεται ως εξής: «Aνθίμoυ μητροπολίτου Αθηνών και Eυρίπoυ και προέδρου Κρήτης του ομολογητού, αιωνία η μνήμη».

       Την πόλη των Αθηνών είχαν στην κυριαρχία τους οι Καταλανοί, οι οποίοι δεν επέτρεπαν να υπάρχει ορθόδοξος Μητροπολίτης, αλλά παπικός, ή ορθόδοξος με λατινικό φρόνημα.  Έτσι εκθρόνισαν και εκδίωξαν τον Άνθιμο, ο οποίος ήταν εδραίος στην Ορθοδοξία και δριμύς ελεγκτής των παπικών αιρέσεων. Εκείνος, αφού περιπλανήθηκε σε πολλά μέρη, κατέληξε στην Κωνσταντινούπολη, η οποία είχε ανακτηθεί από τους βυζαντινούς το 1261. Προσκολλήθηκε στον άγιο Πατριάρχη Φιλόθεο Κόκκινο (1364-1376) και έγινε μέλος της Μεγάλης Συνόδου. Ενστερνίστηκε την ησυχαστική διδασκαλία, του αγίου Γρηγορίου Παλαμά (1296-1359), γενόμενος υποστηρικτής του ησυχαστικού κινήματος και αγωνιζόμενος με σθένος κατά των αιρετικών αντιησυχαστών.

     Στα 1363 έγινε στην Κρήτη τη γνωστή Επανάσταση του Αγίου Τίτου, όπου οι Ορθόδοξοι Κρητικοί ξεσηκώθηκαν εναντίον των τυράννων κατακτητών Ενετών, τους οποίους νίκησαν και ανακήρυξαν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κρήτης. Παράλληλα οι επαναστάτες όρισαν ως επίσημη θρησκεία του κράτους την «ιεροτάτη των ιθαγενών γραικική», δηλαδή την Ορθοδοξία, καταργώντας τις λατινικές επισκοπές, οι οποίες είχαν αντικαταστήσει τις ορθόδοξες, ως παράνομες. Αυτό θεωρήθηκε από τον Πάπα ως «ανταρσία κατά του Θεού» και γι’ αυτό κήρυξε κατά των Κρητών «Ιερό Πόλεμο». Επειδή δεν μπορούσαν οι Ενετοί τα δικά τους στρατεύματα να καταστείλουν την επανάσταση, κάλεσαν και μουσουλμάνους μισθοφόρους, οι οποίοι προκάλεσαν ανήκουστες ωμότητες στο νησί, με την ανοχή των παπικών Ενετών, αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Τον επόμενο χρόνο σημειώθηκε η επανάσταση των Καλλεργών, με πρωτεργάτες τους Καλλέργηδες, απόγονοι των Φωκάδων, του ηρωικού αυτοκράτορα Φωκά (912-969), ο οποίος είχε απελευθερώσει το νησί από τους μουσουλμάνους Σαρακηνούς τον 10^ο αιώνα. Οι Φωκάδες είχαν αλλάξει το επώνυμό τους σε Καλέργηδες.

     Για να ολοκληρώσουν το έργο τους οι επαναστάτες Κρητικοί, ζήτησαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τους στείλει Ορθόδοξο Μητροπολίτη. Ζήτησαν μάλιστα

τον συμπατριώτη τους Άνθιμο. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημά τους και στα 1366, έστειλε τον Άνθιμο στην Κρήτη, ορίζοντάς τον Μητροπολίτη Κρήτης, εκτιμώντας την αγιότητά του, την αγάπη του για την Εκκλησία και το ομολογιακό του φρόνημα.

      Η άφιξή του στην Κρήτη γέμισε με ενθουσιασμό τους Κρητικούς, οι οποίοι είχαν συρρεύσει στο λιμάνι, να υποδεχτούν το νέο ποιμενάρχη τους με τιμές και εναποθέτοντας στον ηρωικό αυτό Επίσκοπο τις ελπίδες τους. Πλήθος κόσμου, κλήρος και λαός, πλούσιοι και φτωχοί, με λαμπάδες αναμμένες στα χέρια, τον υποδέχτηκαν, ψάλλοντας ευχαριστήριους ύμνους στο Θεό, θεωρώντας τον ως θεόσταλτο δώρο.

     Ο δραστήριος Ιεράρχης, με φλόγα και πίστη άσβεστη στην καρδιά και πατριωτικό φρόνημα, όρισε τους συνεργάτες του και άρχισε την αναδιοργάνωση της Εκκλησίας, την οποία είχαν διαλύσει οι παπικοί Ενετοί. Αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει το έργο του, διότι ένα χρόνο μετά, το 1367 οι Ενετοί, με τη βοήθεια άλλων δυτικών και την αρωγή του Πάπα, εκστράτευσαν στην Κρήτη, την κατέλαβαν, συνέλαβαν τους επαναστάτες, τους οποίους θανάτωσαν, ύστερα από φρικτά βασανιστήρια και κατέλυσαν το νεαρό κρητικό ελεύθερο κράτος. Άρχισε μια νέα περίοδο της ενετοκρατίας στην Κρήτη. Η ζωή των ορθοδόξων έγινε πολύ χειρότερη από πριν. Κατέλυσαν όλες τις ελευθερίες τους και φυσικά την ορθόδοξη πίστη. Καθαιρέθηκαν οι ορθόδοξοι επίσκοποι και στη θέση τους ορίστηκαν Λατίνοι. Μεταξύ των καθαιρεθέντων ήταν και ο Μητροπολίτης Άνθιμος.

      Ο ηρωικός Επίσκοπος ανέλαβε να στηρίξει το μαρτυρικό του ποίμνιο. Βοηθούσε ποικιλότροπα την ισχυρή αντίσταση των Κρητών και ταυτόχρονα ασκούσε ένα ανελέητο σφυροκόπημα κατά της λατινικής (παπικής) αιρέσεως. Σύμφωνα με το «Χρονικό» της εποχής: «προέτρεπε τους Κρήτας να απέχωνται της κοινωνίας των Λατίνων, ένεκα των ετεροδιδασκαλιών αυτών». Κι’ αυτό διότι ανάγκαζαν τους πιστούς να υπάγονται στους Λατίνους «επισκόπους» και να λειτουργούνται σε παπικούς ναούς και «ιερείς». Αυτό ήταν και το «έγκλημά» του. Οι Ενετικές αρχές τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν σιδηροδέσμιο στον παπικό «επίσκοπο» Χάνδακα (Ηρακλείου) για να απολογηθεί, διότι εκείνος ασκούσς ουσιαστική εξουσία στο νησί.

      Ο δόλιος παπικός «επίσκοπος» σκέφτηκε, πως ίσως μπορούσε να τον πάρει με το μέρος του, με σκοπό να τον εκλατινίσει. Έτσι, «θωπείες χρώμενος και αγαθών» τον συμβούλεψε να αποδεχθεί τα παπικά δόγματα και «την κοινωνίαν αυτών ασπάσασθαι». Ως αντάλλαγμα δε του υποσχέθηκε πλούτο και τιμές, καθώς και την παραμονή του στον θρόνο του. Αλλά εκείνος αρνήθηκε και με ηρωικό και ομολογιακό φρόνημα διακήρυξε την αλήθεια της Ορθοδοξίας, ως τη μόνη σώζουσα πίστη. Το «αγγελικό» πρόσωπο του παπικού υποκριτή «επισκόπου» σκοτείνιασε από την θαρραλέα  απάντηση του Ανθίμου. Γεμάτος θυμό και εκδικητική μανία διέταξε να τον ρίξουν σε έναν βαθύ λάκκο, με στόχο «τον τόνο της ενστάσεως παραλύσει, τη χρονίως χαυνωθέντος κακώσει». Να δειλιάσει από το μαρτύριο αυτό και να συμμορφωθεί προς τις παραινέσεις του παπικού «κληρικού».

     Ο λάκκος ήταν μια στενή και βαθειά φυσική οπή της γης, όπου για να κατεβεί και να ανεβεί κάποιος έπρεπε να δεθεί με σχοινιά. Έτσι ο μαρτυρικός Επίσκοπος ρίχτηκε στο λάκκο γυμνός και χωρίς εφόδια. Ήταν δε και στενός, ώστε δε μπορούσε να ξαπλώσει και ήταν αναγκασμένος, ή να μένει όρθιος ή γονατισμένος. Του έριχναν ελάχιστο φαγητό και νερό σε αραιά χρονικά διαστήματα. Το μαρτύριο ήταν φρικτό και ο άγιος υπέμεινε προσευχόμενος και ευχαριστώντας τον Κύριο, ο Οποίος τον αξίωσε να δεινοπαθήσει για την αγάπη Του.

     Στο λάκκο έμεινε έναν χρόνο. Ο παπικός ψευδεπίσκοπος πίστεψε ότι, ύστερα από τα βάσανα αυτά θα είχε καμφθεί και θα αποδέχονταν να εκλατινιστεί. Επειδή διατηρούσε κάποιες επιφυλάξεις, σκέφτηκε μια δόλια απάτη. Μόλις έφεραν τον άγιο

μπροστά του και εκείνος του απάντησε ότι παραμένει πιστός στην Ορθοδοξία, εφάρμοσε το δαιμονικό του σχέδιο, λέγοντάς του: «Γιατί δεν δέχεσαι την πρότασή μου; Δεν έμαθες πως όσο καιρό ήσουν στο λάκκο, έγινε η ένωση των εκκλησιών; Εσύ μόνος θα μείνεις αποσχισμένος;». Ο Άνθιμος κατάλαβε την απάτη του παπικού. Τον ήλεγξε για το απατηλό ψέμα και τον διαβεβαίωσε ότι ποτέ δε θα αρνηθεί την αλήθεια της Ορθοδόξου Πίστεως. Ο παπικός «επίσκοπος» έγινε έξαλλος από το θυμό του και έδωσε διαταγή να ριχτεί και πάλι στο λάκκο.

    Έμεινε εκεί τώρα δύο χρόνια και πάλι τον οδήγησαν στον παπικό ψευδεπίσκοπο. Ο άγιος αρνήθηκε ξανά και ήλεγξε με σφοδρότητα τις πλάνες του παπισμού. Έδωσε και πάλι διαταγή να τον  ρίξουν στο λάκκο. Μετά από καιρό, την τρίτη φορά, πήγε ο παπικός στο λάκκο και έδωσε διαταγή να τον ανεβάσουν ως το στόμιο για να του μιλήσει. Πίστευε πως επιτέλους θα είχε «σωφρονιστεί». Εκείνος όμως παρέμεινε εδραίος και «ώσπερ ο εμός πρότερον Ιησούς τρις επειράσθη κατά την έρημον», έτσι και ο άγιος «τρίτον νικήσας, νομίμως στεφανωθή, την πίστιν τηρήσας και τον καλόν αγώνα ηγωνισμένος»! Ο ηρωικός επίσκοπος ημιθανής ψέλλισε στον δαιμονικό παπικό, μπορώντας να κουνήσει μόνο τη γλώσσα του: «και εκατοντάδες φορές να με κλείσεις στο λάκκο, δε θα με μεταπείσεις να αρνηθώ την ορθή πίστη μου. Δε θα με μεταπείσεις να αλλάξω φρόνημα από τα παραδομένα δόγματα των αγίων Πατέρων και των Αγίων Συνόδων. Διότι τα φυλάγουμε ως λόγια από Θεού, εγώ και οι άλλοι χριστιανοί, και οφείλουμε να τα φυλάμε με κάθε κόστος από τον καθένα»! Ο παπικός, πλημμυρισμένος από οργή και βλέποντας το αμετάπειστο του αγίου, έδωσε διαταγή να ριχτεί για πάντα στο λάκκο και να μην ασχοληθεί πια κανείς μαζί του.

     Εκεί τελείωσε μαρτυρικά τη ζωή του το 1370 ή το 1371. Όμως ο παπικός «επίσκοπος» δε μπορούσε να ησυχάσει ούτε μετά το θάνατο του αγίου, διότι ο ευλογημένος λάκκος, είχε γίνει τόπος προσκυνήματος των ευσεβών ορθοδόξων Κρητών. Γι’ αυτό έδωσε διαταγή να ανασύρουν το τίμιο λείψανο και να το εξαφανίσουν, αρνούμενος να το παραδώσει στους Ορθοδόξους για ταφή. Δε γνωρίζουμε την ημερομηνία του μαρτυρικού του θανάτου, ούτε τον τόπο, που έκρυψαν το τίμιο λείψανό του οι αιρετικοί παπικοί. Στη συνείδηση του πιστού λαού έγινε άγιος και ορίστηκε να εορτάζεται η μνήμη του στις  22 Νοεμβρίου.

       Ο άγιος Άνθιμος, παρά τις περιπέτειές του και τα μαρτύριά του, έγραψε και κάποια λίγα, αλλά αξιόλογα συγγράμματα, κυρίως αναιρετικά των παπικών κακοδοξιών (Κατά της εξουσίας του Πάπα, Περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος, Λόγο στη Γέννηση του Χριστού, κ.α.). Επίσης έγραψε και δύο σημαντικές επιστολές από το λάκκο, στον συναγωνιστή του, για την Ορθοδοξία, Ιωσήφ Φιλάγρη. Το βίο του έγραψε ο περίφημος λόγιος Πατριάρχης άγιος Νείλος ο Κεραμεύς (+1388).

      Ο άγιος Άνθιμος χαρακτηρίστηκε ως «Νέος Ομολογητής», διότι έδωσε τη μάχη και μαζί τη ζωή του, για την προάσπιση της μόνης σώζουσας Ορθοδόξου Πίστεως, από τους αιρετικούς παπικούς. Αποτελεί δε ζωντανή απόδειξη για τις πραγματικές προθέσεις των παπικών τους Ορθοδόξους και αξιώθηκε να γίνει ένα από τα αναρίθμητα θύματα του παπισμού, τα τελευταία χίλια χρόνια!