Μνήμη Ὁσίου Χατζη-Γεώργη τοῦ Ἀθωνίτου - 31 Δεκεμβρίου (ν.ἡ.)

Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου: «Γέρων Χατζη-Γεώργης ὁ Ἀθωνίτης 1809-1886» Ἅγιον Ὅρος, ἔκδοση Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Μοναζουσῶν «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Βασιλικά Θεσσαλονίκης.

Ἐὰν γιὰ τὶς ἀρετὲς τῶν δικαίων ψυχῶν (Ἁγίων Πατέρων μας) πρέπει νὰ μιλᾶμε καὶ νὰ γράφουμε, πόσο μᾶλλον δὲν πρέπει νὰ ἀμελοῦμε ἢ νὰ σιωποῦμε γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν δικαίων, ἀλλὰ καὶ πολὺ ἀδικημένων Ἁγίων Πατέρων μας, ποὺ ταλαιπωρήσαμε μὲ διωγμοὺς καὶ ἐξορίες ἐμεῖς οἱ ταλαίπωροι ἄνθρωποι μὲ τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες μας, ζήλειες, φθόνους!...

Μεταξὺ λοιπὸν τῶν ἀδικημένων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καὶ ὁ Ὀσιώτατος Πατὴρ Γεώργιος, ὁ Χατζη-Γεώργης, ὁ ὁποῖος εἶναι ἕνας σύγχρονος Ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε, καὶ μεγάλος Ἅγιος ἀνάλογα μὲ τὴν ἐποχή μας.

Εἶχε ἀφήσει μεγάλο ὄνομα ὁ Γέροντας! «Μεγάλος ἀσκητὴς καὶ πολὺ νηστευτής», ἔλεγαν. Ἄφησε δὲ καὶ τὸ ὄνομά του ἀκόμη ὡς ἐπίθετο γιὰ τοὺς πολὺ νηστευτᾶς· «Αὐτὸς εἶναι Χατζη-Γεώργης!», ἔλεγαν.

Εἶχε καὶ τὸ διορατικὸ χάρισμα ὁ Γέροντας· δηλαδὴ πνευματικὴ τηλεόραση. Πολλὲς φορές, ἄφηνε ξαφνικὰ τὴν δουλειά του καὶ βγαίνοντας στὸν δρόμο πλησίαζε ἀνθρώπους ποὺ ἔρχονταν σὲ ἀπόγνωση καὶ τοὺς παρηγοροῦσε καὶ τοὺς βοηθοῦσε νὰ σωθοῦν.

Στὸ πρόσωπο τοῦ Χατζη-Γεώργη ἔβλεπαν οἱ ἄνθρωποι θεϊκὴ λιακάδα καὶ εὔκολα ἄνοιγαν τὶς πονεμένες τους καρδιὲς καὶ θεραπεύονταν. Ὅλοι μιλοῦσαν μὲ θαυμασμὸ καὶ εὐλάβεια γιὰ τὸν Γέροντα. Ἕλληνες καὶ Σλαῦοι Ἁγιορεῖτες τὸν παραδέχονταν γιὰ τὴν ἀσκητικότητά του καὶ...

τὴν ἁγιότητα ποὺ σκορποῦσε καὶ ἀκτινοβολοῦσε στὸν Ἄθωνα.

Θεοφώτιστες ἦταν οἱ νουθεσίες του καὶ ἡ φιλοξενία του Ἀβραμιαία! Διπλὴ τροφὴ πρόσφερε στοὺς ἐπισκέπτας. Εἶχε καὶ δύο Πνευματικοὺς στὴν Συνοδία του γιὰ νὰ ἐξομολογοῦν τοὺς προσκυνητᾶς, τὸν Παπα-Ἰσαὰκ καὶ τὸν Παπα-Ἀντώνη.

Τὸ ἐργόχειρό τους ἦταν ἡ Ἁγιογραφία. Ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαίους Ἁγιογράφους ἦταν καὶ ὁ εὐλαβέστατος Ἱερομόναχος Μηνᾶς. Ἔκαναν δὲ καὶ ἄλλα ἐργόχειρα, ἀλλὰ δὲν ἔπαυαν νὰ ἐγάζωνται καὶ νοερῶς μὲ τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή. Ὅσους Πατέρες ἔβλεπε νὰ ἀγαποῦν περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους τὶς μετάνοιες καὶ τὴν προσευχή, τοὺς ἁπάλλασε ἀπὸ τὰ διακονήματα καὶ τοὺς ἔλεγε νὰ κάνουν συνέχεια προσευχὴ καὶ μετάνοιες γιὰ ὅλον τὸν κόσμο, ἐπειδὴ ὁ ἅγιος Γέροντας ἐνδιαφερόταν καὶ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν ὅλου τοῦ κόσμου.

Προσπαθοῦσε ἀκόμη νὰ βαπτίση Τούρκους, ὅπως καὶ βάπτισε μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Μεταξὺ αὐτῶν ἦταν καὶ ἕνας Τμηματάρχης ἀγᾶς τοῦ Ἁγίου Ὅρους, τὸν ὁποῖο βάπτισε μετὰ ἀπὸ πολλὴ προσευχὴ καὶ νηστεία ποὺ ἔκανε ὁ Γέροντας, γιατί ὁ ἀγᾶς αὐτοταλαντευόταν.

Παρόλο ποὺ ἔκανε συνέχεια σκληρὴ ἄσκηση, ἐν τούτοις ὅμως ἦταν ὑγιὴς καὶ περπατοῦσε τόσο ἐλαφρά, θαρρεῖς καὶ πετοῦσε. Τὰ μάτια του ἦταν φωτεινὰ καὶ πάντα ἀνοιχτά. Τὸ πρόσωπό του ἔλαμπε καὶ εἶχε ἕνα γλυκὸ κοκκινωπὸ χρῶμα. Ὁ λαιμὸς του ἔγερνε μὲ τὸ κεφάλι του σὰν ψωμωμένο στάχυ. Εἶχε μέτριο ἀνάστημα, ἦταν λεπτὸς καὶ ἀποτελεῖτο σχεδὸν ἀπὸ κόκκαλα, νεῦρα καὶ δέρμα, γιατί τὶς σάρκες του τὶς θυσίασε μὲ τὴν ἄσκηση στὸν Θεὸ ἀπὸ φιλότιμο. Χαιρόταν στὶς ἀγρυπνίες καὶ τρεφόταν ἀπ΄ αὐτὲς πνευματικά. Ὅλοι ξεκουράζοτανται στὸ κρεββάτι, καὶ ὁ Χατζη-Γεώργης ξεκουραζόταν στὸ στασίδι ὄρθιος. Τὸ κελλὶ του σχεδὸν δὲν τὸν ἔβλεπε, γιατί τὴν νύχτα τὸν ἔβλεπε ἡ Ἐκκλησία, καὶ τὴν ἡμέρα οἱ πονεμένοι ἄνθρωποι.

Οἱ ὑποτακτικοί του δὲν τὸν κούραζαν, γιατί εἶχαν ὡριμότητα πνευματική, παρόλο ποὺ ἦταν καὶ μικροὶ στὴν ἡλικία. Μὲ μία ματιὰ ποὺ ἔριχνε ὁ Γέροντας στὰ Καλογέρια, πρὶν τοῦ ποῦν τοὺς λογισμούς τους, αὐτὸς διάβαζε τοὺς λογισμούς τους, καθὼς καὶ τὶς καρδιές τους, μὲ τὸ διορατικό του χάρισμα.

…Ὁ ἴδιος ὁ Γέροντας ἦταν μονοχίτων, μ΄ ἕνα ζωστικὸ (ἀντερὶ) καὶ ἕνα παντελόνι. Περπατοῦσε πάντα ξυπόλυτος καὶ μόνο στὸν Ναὸ φοροῦσε κάτι χονδρὲς κάλτσες.

Ὁ καλὸς Θεὸς ὅμως τὸν θέρμαινε μὲ τὴν πολλὴ ἀγάπη Του, ἀφοῦ καὶ ὁ πιστὸς δοῦλος του ἀγωνιζόταν φιλότιμα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλιῶς δὲν ἐξηγεῖται ἀνθρωπίνως, νὰ ζῆ κανεὶς ψηλὰ στὴν Κερασιά, ὅπου κατεβάζει ὁ Ἄθωνας πολὺ κρύο, καὶ νὰ περνάη χειμώνα σχεδὸν γυμνὸς καὶ μὲ ἐλάχιστη λιτὴ τροφή!

Ὅσοι γνώρισαν τὸν Γέροντα τὸν εὐλαβοῦνταν ὡς Ἅγιο, ὅπως φυσικὰ καὶ ἦταν Ἅγιος. Μάλιστα, πολλοὶ εὐλαβεῖς προσκυνηταὶ Ρῶσοι ἔπαιρναν φωτογραφίες τοῦ Χατζη-Γεώργη καὶ τὶς πήγαιναν στοὺς ἀρρώστους στὴν Ρωσία, οἱ ὁποῖοι τὶς ἀσπάζονταν μὲ πίστη καὶ θεραπεύονταν. Οἱ φωτογραφίες τοῦ Χατζη-Γεώργη βρίσκονταν στὰ εἰκονοστάσια τῶν Ρώσων μαζὶ μὲ τὶς εἰκόνες τῶν Ἁγίων. Καὶ οἱ πονεμένοι ἄνθρωποι τὸν ἐπικαλοῦνταν στὶς προσευχές τους καὶ βοηθοῦσε ὁ Ἅγιος Γέροντας μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅπως οἱ Ἅγιοι, ἐνῶ βρισκόταν ἀκόμη στὴν Κερασιὰ τοῦ Ἄθωνος.

…Ὁ Χατζη-Γεώργης εἶχε πολλὴ ἀγάπη γιὰ ὅλους, ἄδολη. Ἦταν πάντοτε εἰρηνικός, ἀνεξίκακος καὶ συγχωροῦσε. Εἶχε μεγάλη καρδιά, γι΄ αὐτὸ ὅλα καὶ ὅλους τούς χωροῦσε, ὅπως ἦταν. Εἶχε ἐξαϋλωθῆ κατὰ κάποιον τρόπο. Ζώντας τὴν Ἀγγελικὴ ζωή, ἔγινε Ἄγγελος καὶ πέταξε στοὺς Οὐρανούς, διότι δὲν κρατοῦσε τίποτα, οὔτε ψυχικὰ πάθη οὔτε ὑλικὰ πράγματα. Ὅλα τὰ πετοῦσε, γι΄ αὐτὸ καὶ πέταξε ψηλά.

Ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος Γέροντας εἶχε ταλαιπωρηθῆ ἄδικα ἀπὸ ἀνθρώπους, πιστεύω νὰ ἀξιώθηκε διπλὸ Στεφάνι ἀπὸ τὸν Χριστό, τοῦ Ὁσίου καὶ τοῦ Μάρτυρος. Ἂν καὶ σ΄ αὐτὴν τὴν περίπτωση, ὅταν δηλαδὴ βασανίζεται κανεὶς ἀπὸ Χριστιανούς, εἶναι ὀδυνηρότερος ὁ πόνος, γιατί οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ πονᾶνε πιὸ πολὺ γιὰ τὴν σκληρὴ συμπεριφορὰ τῶν ἄλλων, ποὺ δὲν ἁρμόζει σὲ Χριστιανούς.

Ἀπὸ τὰ λίγα λοιπὸν ποὺ ἀνέφερα πιὸ πάνω, μπορεῖ νὰ καταλάβη κανεὶς τὴν Ἁγιότητα τοῦ Ὁσίου Πατρὸς Γεωργίου (Χατζη-Γεώργη)!

…Δὲν ἔχει καμμία σημασία ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας ἀκόμη δὲν τὸν ἔχει ἀνακηρύξει Ἅγιο, γιὰ νὰ τοῦ δώση τὸ φωτοστέφανο. Αὐτὸ ποὺ ἔχει μεγάλη σημασία εἶναι ἡ φωτεινὴ ζωὴ τοῦ Γέροντα, τὸ ἁπλὸ καὶ ἄκακο σιωπηλό του παράδειγμα. Ἦταν γεμάτος ἀπὸ ἀρετὲς καὶ ἀπὸ δυνάμεις θεϊκές, τὶς ὁποῖες διέθετε μαζὶ μὲ τὸν ἑαυτό του γιὰ νὰ βοηθάη τοὺς συνανθρώπους του.

Κήρυττε Χριστὸ καὶ ἀπὸ μακριά. Ἔκανε θαύματα, ἔβλεπε ὀράματα θεϊκά, εἶχε καὶ τὸ διορατικὸ χάρισμα. Πολλὴ χάρη Θεοῦ, ἡ ὁποία καὶ τὸν πρόδωσε! Ὅταν ἔγινε ἡ ἐκταφὴ τῶν Ἱερῶν Λειψάνων του, ἄρρητη εὐωδία σκόρπισε ἀπὸ τὰ Ἅγιά του Λείψανα!

(περιέχονται διάφορα κομμάτια ἀπὸ τὸ βιβλίο)

orthodoxia-ellhnismos

Thestival.gr Διαμαρτυρία ΥΜΑΘ Μακεδονικό

Ο λεβέντης ιερέας π.Κωνσ. Τσίντσιος από τίς Σέρρες χορεύει με καμάρι τό ...

Η Μακεδονία έτον και θα έν Ελληνικόν | Καρασαββίδης 2018

Μεγάλη Ελλάς (Esperia - Magna Grecia)

Ο σύγχρονος πύργος της Βαβέλ

Ένα συνονθύλευμα διαφορετικών πολιτιστικών και θρησκευτικών αξιών, όπως συνέβαινε στο προχριστιανικό παρελθόν, δεν μπορεί να συνυπάρχει σε μία κοινωνία. Έτσι οι πολίτες υποβιβάζονται σε μάζα και σε όχλο, χάνοντας όλα όσα κατάφεραν με αιματηρούς αγώνες που διήρκεσαν πολλούς αιώνες.

Επικαιρότητα

Χωρίς καμία αμφιβολία η Ευρώπη έχει πρόβλημα, μεγάλο πρόβλημα. Ακόμη χειρότερα δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει η πολιτική της ηγεσία, με αποτέλεσμα να πέφτει στην παγίδα των κάθε Soros που θέλουν να αλλοιώσουν τις κοινωνίες για να τις ελέγχουν. Ενός ανθρώπου που προώθησε τη συμφωνία του Μαρόκου, προσβλέποντας στο πλημμύρισμα της ηπείρου μας από εκατομμύρια Αφρικανούς μουσουλμάνους που θα αλλάξουν εντελώς την εικόνα της, μετατρέποντας την σε έναν σύγχρονο πύργο της Βαβέλ. Ενός ανθρώπου που δεν δίστασε κάποτε να καταδώσει τους συμπατριώτες του στους ναζί, ισχυριζόμενος πως εάν δεν το έκανε αυτός, θα το έκανε κάποιος άλλος!

Όλοι γνωρίζουμε τώρα πως υπάρχει άφθονο περιθώριο για πολιτισμική ποικιλομορφία στον πλανήτη, ενώ δεν είμαστε καθόλου αντίθετοι. Όχι όμως σε μία μόνο χώρα, αφού ένας πύργος της Βαβέλ δεν μπορεί να έχει πολιτισμό. Πόσο μάλλον όταν τα δυσμενή αποτελέσματα φαίνονται ήδη σε πολλά κράτη, όπως στη Γαλλία ή στο Βέλγιο που έχουν δημιουργηθεί απρόσιτα γκέτο, στα οποία βασιλεύουν η παρανομία, το έγκλημα, η φτώχεια και η μιζέρια.

Ειδικά όσον αφορά τη Σουηδία, υπενθυμίζω πως πρόκειται για μία από τις πιο πλούσιες και κοινωνικά δίκαιες χώρες της Ευρώπης που καταρρέει, ενώ όλο και πιο πολλά ΜΜΕ αναφέρονται στο δράμα που βιώνουν οι πολίτες της. Για ένα κράτος που οι κάτοικοί του απαγορεύεται να αναφερθούν σε τέτοια προβλήματα, μήπως χαρακτηριστούν ρατσιστές ή επειδή κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους στο δημόσιο. Παρόλα αυτά αποφάσισε πριν δύο περίπου χρόνια να κλείσει τα σύνορα του και να απομονωθεί. Οι αιτίες; Πολλοί μουσουλμάνοι. Πολύ τρομοκρατία. Συμμοριτοπόλεμοι στους δρόμους. Εμπρησμοί. Υπερβολικές αναταραχές. Ελάχιστη αφομοίωση των ξένων!

Ολόκληρη τώρα η Σκανδιναβία έχει οχυρωθεί πια, ειδικά η Δανία, επειδή οι χώρες της έχουν τρομοκρατηθεί από τα γεγονότα στη Σουηδία. Βλέπουν πανικοβλημένες πως οι κάποτε ειρηνικές, πολιτισμένες, ήσυχες πόλεις της, έχουν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες! Εν τούτοις, φαινόταν από πολύ καιρό τι θα συνέβαινε, ενώ είχαν γραφτεί αρκετά βιβλία για το θέμα.

Ξεκινώντας από το ότι δεν διδάσκεται στα σχολεία κανένα μάθημα θρησκευτικών, από δεκαετίες πριν, πολλοί Σουηδοί αναζήτησαν μόνοι τους μία πνευματική διάσταση της ζωής τους. Είχε δημιουργηθεί ένα κενό στη σύγχρονη κοινωνία τους, το οποίο δεν μπορούσε να γεμίσει ούτε η επιστήμη, ούτε το υψηλό βιοτικό τους επίπεδο. Το κενό αυτό ήρθε να καλύψει το Ισλάμ.

Πριν από 100 χρόνια δεν υπήρχε κανένας μουσουλμάνος στη Σουηδία. Το 1930 ζούσαν εκεί 15, το 1970 μόλις 1.000, το 1980 αυξήθηκαν στους 30.000, το 1990 στους 120.000, το 2006 στους 400.000, ενώ σήμερα είναι πολύ περισσότεροι. Αντίστροφα, ο αριθμός των «αυτοχθόνων» Σουηδών μειώνεται συνεχώς, με έναν ρυθμό που αν συνεχιστεί (χωρίς τη μετανάστευση), θα έχει ως αποτέλεσμα να είναι μουσουλμανική η πλειοψηφία των κατοίκων το 2040.

Επειδή τώρα στα δημόσια σχολεία της χώρας δεν επιτρέπεται να διδάσκουν θρησκευτικά, οι μουσουλμάνοι ίδρυσαν δικά τους ιδιωτικά, ήδη από το 1993 (σήμερα υπάρχουν πάνω από 20). Άρχισαν επίσης να απαιτούν τη σαρία, όπως και όλα τα υπόλοιπα που προβλέπει η θρησκεία τους, έχοντας κατασκευάσει τέσσερα σουνιτικά τζαμιά και 150 χώρους προσευχής. Σήμερα το Ισλάμ είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία της Σουηδίας, ενώ πολύ σύντομα θα είναι η πρώτη.

Από το 1997 η Σουηδία έχει ανακηρυχθεί επίσημα σε μία πολυπολιτισμική χώρα, όπου ο καθένας είναι ευπρόσδεκτος, ενώ μπορεί να μείνει όπου και όσο θέλει εάν ζητήσει άσυλο. Η εγκληματικότητα όμως καταρρίπτει συνεχώς νέα ρεκόρ, ενώ πολλοί Σουηδοί έχουν μετατραπεί σε μετανάστες μέσα στην ίδια τους τη χώρα, εγκαταλείποντας τις πόλεις που έχουν ήδη καταληφθεί από Μουσουλμάνους. Όπως το Μάλμε, στο οποίο το 50% των νεογέννητων παίρνει το όνομα Μωάμεθ.

Οι επιθέσεις εναντίον αστυνομικών είναι καθημερινές, οι μάχες μεταξύ συμμοριών που αποτελούνται από νεαρούς μουσουλμάνους κάθε εθνικότητας επίσης, ενώ οι εμπρησμοί αποτελούν σχεδόν φυσιολογικό φαινόμενο. Όταν σκοτεινιάζει, δεν τολμάει καμία γυναίκα να κυκλοφορήσει μόνη της στους δρόμους, αφού ο αριθμός των βιασμών έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Αρκεί να σημειώσει κανείς πως σε ένα περιθωριοποιημένο προάστιο της Στοκχόλμης το 17% των νεαρών μουσουλμάνων δήλωσαν το 2007 ότι, έχουν βιάσει τουλάχιστον μία φορά, ενώ το 31% ήταν τόσο βίαιο, ώστε η γυναίκα να οδηγηθεί στο νοσοκομείο.

Υπάρχουν πολλά άλλα που θα μπορούσε να γράψει κανείς για όλα όσα συμβαίνουν στη σιωπηλή σαν τάφο Σουηδία, χωρίς να εξαιρούνται οι υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες. Κινδυνεύει όμως να χαρακτηριστεί ρατσιστής ή ρατσίστρια, καθώς επίσης να κατηγορηθεί ως θρησκευτικός εχθρός του Ισλάμ, χωρίς φυσικά να είναι. Άλλωστε το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι η θρησκεία, αλλά η βιωσιμότητα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών σε μικρές, φιλελεύθερες, ειρηνικές χώρες που σέβονται την ανεξιθρησκία, καθώς επίσης τους πολίτες άλλων κρατών.

Μέρες που είναι τώρα, γιορτινές, δεν είναι ίσως σωστό να αναφέρεται κάποια σε αυτά τα προβλήματα. Εν τούτοις θα το κάνω και θα επιμένω, επειδή πιστεύω πως αυτό θα είναι το επόμενο μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας. Της πατρίδας μας που κάποιοι επέλεξαν να τη μετατρέψουν σε πειραματόζωο, επειδή βρέθηκε σε οικονομική ανάγκη και παγιδεύτηκε, με μία σειρά ανίκανες και ενδοτικές κυβερνήσεις που δεν φρόντισαν να την προστατέψουν.

Αυτό δεν με εμποδίζει όμως να ευχηθώ σε όλες τις Ελληνίδες και στους Έλληνες καλά Χριστούγεννα, πιστεύοντας πως η Ελλάδα θα τα καταφέρει στο τέλος. Αρκεί να πάψουμε να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο, να μην χειραγωγούμαστε με κατηγορίες περί ρατσισμού ή εθνικισμού όπως οι Σουηδοί και να αγωνιστούμε σκληρά για να διατηρήσουμε όρθια την πατρίδα μας, όπως της αξίζει.

Σερένα Νομικού

analyst

Ποιος ευθύνεται για τη διάβρωση της κοινωνίας των πολιτών; ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΠΩΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ Η ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Το παρόν άρθρο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω του επιχειρούμενου διαχωρισμού κράτους – εκκλησίας, τεράστιας ανατροπής που επιχειρείται στις μέρες μας από τη κυβέρνηση Τσίπρα. 

Και αυτό διότι οι χριστιανικοί Ιεροί Ναοί των κατοίκων (προτεστάντες) αντικαταστάθηκαν από ένα πολυκατάστημα, στην Ελλάδα θα αντικατασταθούν από τζαμιά.

Αμφιβάλλετε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο; 

Σύμφωνα με έγκυρες μελέτες που έχουν ευρέως δημοσιοποιηθεί, αν δεν αλλάξει σήμερα κι όλας η εθνική πολιτική στο μεταναστευτικό ζήτημα και η οικονομική κατάσταση της χώρας, στο εγγύς μέλλον η Ελλάδα θα αποτελείται σε μεγαλύτερο ποσοστό από αλλοεθνείς −πλειάδας εθνικοτήτων− μουσουλμάνους και λιγότερο από Έλληνες χριστιανούς ορθόδοξους, γεγονός που θα εξαφανίσει εντελώς την εθνική μας ταυτότητα αφανίζοντάς μας ως έθνος.

Αναγκαστικά λοιπόν στη θέση των ερημωμένων ορθόδοξων Ιερών Ναών που κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν περάσει στο …Υπερταμείο των δανειστών, θα ορθωθούν μουσουλμανικά τζαμιά, αλλοιώνοντας ανεπιστρεπτί την ορθόδοξη χριστιανική ιδιοπροσωπία και ταυτότητα της Ελλάδας, τόσο απαραίτητη στην εποχή του διανθρωπισμού.

 

του Τσαρλς Χιού Σμιθ* (Charles Hugh Smith)

Mετάφραση – επιμέλεια: Χρυσούλα Μπουκουβάλα

Καθώς οι εκλογές είναι προ των πυλών και στη χώρα μας, ας αφήσουμε την (μικρο)πολιτική και ας αναρωτηθούμε τι βρίσκεται πίσω από τη διάβρωση της κοινωνίας των πολιτών [όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και] σε ολόκληρη τη Δύση.
H κοινωνία των πολιτών κυρίως στις Η.Π.Α., αλλά και σε άλλες δυτικές χώρες, εξαφανίζεται. 
Δεν είναι μόνο ότι έχουμε άνοδο των αντιπαραθέσεων και των ακραίων ιδεολογιών. 
Το πολύ ανησυχητικό είναι ότι πεθαίνουν οι κοινωνικοί δεσμοί μεταξύ των ανθρώπων.
Yπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες γι’αυτό, όπως:

• οι εθιστικές τεχνολογίες όπως είναι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα έξυπνα κινητά,
• το χρόνιο οικονομικό άγχος,
• η όλο και μεγαλύτερη κινητικότητα των εργαζομένων,
• ένα πλήθος λιγότερο εμφανών παραγόντων.

Ένας τέτοιος λιγότερο εμφανής παράγοντας είναι και η διάβρωση της κοινότητας και η αντικατάστασή της από κρατικές ή εταιρικές δομές. 

Το παράδειγμα της Γουόλ-Μαρτ

Ένα από τα πιο εμπεριστατωμένα άρθρα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια είναι η έκθεση της εφημερίδας Γκάρντιαν (Guardian) σχετικά με το τι συνέβη όταν το μέγα-πολυκατάστημα της πολυεθνικής εταιρείας Γουόλ-Μαρτ [1] (Walmart) της οικογένειας Γουόλτον, αποχώρησε από την πόλη Γουέλτς (Welch), αγροτική κοινότητα χαμηλών εισοδημάτων της κομητείας Μακντάουελ της Δυτικής Βιρτζίνια, γνωστής ανθρακοφόρου περιοχής των ΗΠΑ.

Ένα από τα πιο τραγικά ευρήματα ήταν ότι το πολυκατάστημα της Γουόλ-Μάρτ είχε καταστεί ο κοινωνικός κόμβος όλης της κοινότητας: το μαγαζί της Γουόλ-Μάρτ είχε γίνει το μέρος συνάντησης μεταξύ φίλων, η ευκαιρία να χαζέψουν κόσμο και να περάσουν την ώρα τους.

To πολυκατάστημα της Γουόλ-Μαρτ το καιρό της δόξας του ήταν το κέντρο των ενδιαφερόντων όλης της πόλης

Πρόκειται για αξιοσημείωτη ανατροπή μιας παραδοσιακής κοινότητας της οποίας η ζωή περιστρεφόταν μέχρι την ώρα που άνοιξε το πολυκατάστημα γύρω από τους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους όπως οι εκκλησίες [2], οι πλατείες της πόλης, ο κεντρικός εμπορικός δρόμος, η τοπική λαϊκή αγορά κλπ.
Έκτοτε, το κέντρο της κοινωνικής ζωής έγινε ο χώρος μιας ιδιωτικής επιχείρησης (βλ. ιδρυματοποίηση), που ήταν φυσικά αφιερωμένος στη μεγιστοποίηση των κερδών της εταιρείας.
Η εξάρτηση από τους εταιρικούς χώρους είναι αντίστοιχη με την εξάρτηση από τις επιχειρήσεις και το κράτος για το εισόδημα και την οργάνωση της κοινωνικής ζωής.
Αυτό οδηγεί σε μια άλλη τραγωδία: στην ανυπαρξία μη κρατικών, μη εταιρικών κοινωνικών δομών· η γενική τάση στη περίπτωση του Γουέλτς ήταν η σχεδόν εξ ολοκλήρου εξάρτηση από την επιχείρηση, όχι μόνο για την απόκτηση εισοδήματος, αλλά και για τη δομή της καθημερινής ζωής, για να χρησιμοποιήσω τη φράση του Γάλλου ιστορικού Φερνάν Μπρωντέλ.

Η φαντασίωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος

Ο δημοσιογράφος του Γκάρντιαν διαπίστωσε ότι μετά την αποχώρηση της Γουόλ-Μαρτ λίγα νοικοκυριά είχαν ξεκινήσει να φτιάχνουν λαχανόκηπους ή να ψαρεύουν πέστροφες από τη γειτονική λίμνη προς ιδίαν χρήσιν (σημ. μτφρ.: η πόλη βρίσκεται μέσα σ’ ένα δάσος μεγάλου φυσικού κάλους), και η πλειοψηφία των κατοίκων «διασκέδαζε αναγκαστικά», μη χρησιμοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο της για να δημιουργήσει Τέχνη (η φαντασίωση που έχουν οι υποστηρικτές του ελάχιστου [βασικού] εγγυημένου εισοδήματος ότι δηλαδή όλοι οι άνθρωποι θα αναπτύξουν τα καταπιεσμένα λόγω έλλειψης χρόνου καλλιτεχνικά ταλέντα τους, την οποία αναλύω στο βιβλίο μου Money and Work Unchained) ή να επενδύσει χρόνο και ενέργεια σε μη κρατικές κοινωνικές δομές που δεν ανήκουν σε κάποια εταιρεία.
Τι λέτε ότι έκαναν; Περνούν το χρόνο τους παρακολουθώντας τηλεόραση ή είναι χωμένοι στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Αυτή η σχεδόν εξ ολοκλήρου εξάρτηση από τις κρατικές και τις εταιρικές δομές είναι τόσο πανταχού παρούσα που παραμένει απαρατήρητη και δεν αναφέρεται πουθενά. 
Όχι μόνο οι μη κρατικές, μη εταιρικές κοινωνικές δομές εξαφανίστηκαν, αλλά επιπλέον οι άνθρωποι έχασαν τις αξίες τους, τις δεξιότητες και τα εργαλεία που απαιτούνται για τη εκ νέου συναρμολόγηση και διατήρηση τέτοιων δομών.
Οι βαρειές συνέπειες της απώλειας των κοινωνικών σχέσεων και οι θεραπείες
Έχουμε λοιπόν χάσει μεγάλο μέρος της κοινωνικής συνδεσιμότητας που χρειαζόμαστε ως άνθρωποι και θρηνούμε αυτήν την απώλεια με τρόπους που δεν συνδέονται άμεσα με την απώλεια κοινωνικού κεφαλαίου: εθισμό, μοναξιά και πρόωρο θάνατο.
Πώς μπορούμε όμως να ενισχύσουμε ή να επιδιορθώσουμε τις ανθρώπινες σχέσεις μας και τον κοινωνικό ιστό που έχουν διαρραγεί, ζώντας σε μια τόσο αποδιοργανωτική εποχή;
Υπάρχουν δύο βασικές προσεγγίσεις:

1. να σταματήσουμε να συμμετέχουμε σε τέτοιες καταστροφικές δυναμικές και
2. να οικοδομήσουμε τα θεμέλια μιας κοινωνικής ζωής με συνδεσιμότητα.

Αν, για παράδειγμα, πάρουμε τη σωματική υγεία ως ανάλογη της κοινωνικής υγείας, το πρώτο βήμα για τη βελτίωσή της όπως όλοι ξέρουμε, είναι η διακοπή της κατανάλωσης δηλητηρίων, δηλαδή η διακοπή της καταστροφής της υγείας του ατόμου.
Αντίστοιχα λοιπόν σε ό,τι αφορά τη φθορά των κοινωνικών σχέσεων, τα δηλητήρια είναι εύκολα εμφανή:

• Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και η εξάρτηση που δημιουργούν από την υστερία, τον φόβο, την μαζική σκέψη και την εμμονή στην επισήμανση της αρετής, ως αποδεδειγμένη δημόσια απόδειξη φερεγγυότητας,  
• Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αντικατοπτρίζουν τόσο την παθητική παρακολούθηση όσο και το«κλικάρισμα» σε πράγματα που έπρεπε να γίνονται στον πραγματικό κόσμο μέσω ενεργού συμμετοχής, 
• Τα Τοξικά Κοινωνικά Μέσα Ενημέρωσης, 
• Τα έξυπνα κινητά, όταν παύουν να είναι περιστασιακά μέσα επικοινωνίας και καταντούν εθιστικά: όσοι παίρνουν τα τηλέφωνά τους στο κρεβάτι, και διακόπτουν το σεξ για να τα ελέγχουν (δυστυχώς σημαντικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι τέτοιες έξεις είναι ανησυχητικά διαδεδομένες), αγνοούν το ζωντανό διάλογο για να απαντήσουν σε μηνύματα κλπ,

Γράφημα της Statista για την παγκόσμια εξάπλωση των κινητών τηλεφώνων. Προσαρμογή γραφήματος – μετάφραση: «Απεροπία»

• Μια υπερβολικά πολυάσχολη ζωή που ναι μεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του χώρου εργασίας και τον τακτικό ανεφοδιασμό των νοικοκυριών, αλλά δεν αφήνει χρόνο και ενέργεια για τη συνειδητοποίηση ​​του τι σημαίνει πραγματική οικειότητα, επικοινωνία, φιλία, να μοιράζεσαι και να ανήκεις κάπου.

Γιατί όμως είναι πλέον τόσο δύσκολο να δημιουργηθούν και να διατηρηθούν σημαντικοί κοινωνικοί δεσμοί και αίσθημα του ανήκειν;
Μια μακροσκελής απάντηση θα μπορούσε εύκολα να γεμίσει κάμποσους τόμους, η σύντομη απάντηση όμως είναι η παρακάτω: διότι η δομή της σύγχρονης ζωής συνωμοτεί κατά της δημιουργίας και διατήρησης αυθεντικών κοινωνικών δεσμών.
Και λέγοντας δομή, εννοώ τις οικονομικές και τις κυβερνητικές δομές μεγάλης κλίμακας, δηλαδή τις δύο ιεραρχίες που κυριαρχούν στην καθημερινή ζωή μας.

Ένα τεράστιο, ανεξέλεγκτο κοινωνικό πείραμα

Στην πραγματικότητα, είναι υπό εξέλιξη ένα τεράστιο και χωρίς κανέναν έλεγχο πείραμα: ένας τρόπος παραγωγής που επικεντρώνεται αποκλειστικά στη μεγιστοποίηση των κερδών [σημ. μτφρ.: των πολυεθνικών και των τοκογλύφων], ο οποίος όμως προωθεί το εμπόριο και τις εθιστικές τεχνολογίες 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, ενώ ταυτόχρονα ένα τεράστιο κράτος διευρύνει την εμβέλειά του σε κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής.
Στο μεταξύ, είναι αυτονόητο ότι και οι δύο κυρίαρχες, μεγάλης κλίμακας ιεραρχίες, δεν έχουν κανένα λόγο να ασχοληθούν με τη διάβρωση της κοινωνίας των πολιτών.
Η ανοικοδόμηση του κοινωνικού κεφαλαίου και της κοινωνικής διασύνδεσης δεν είναι κάτι που μπορεί να γίνει από κυβερνήσεις ή εταιρείες.
  Απαιτεί μια αυτο-οργανωμένη, κοινωνική επανάσταση από τη βάση προς τα επάνω, μια «κάντο μόνος σου» επανάσταση χωρίς ηγέτες, ιεραρχία ή δομή.
Το καλό νέο είναι ότι οποιοσδήποτε μπορεί να συμμετάσχει σ’ αυτή την κοινωνική επανάσταση, αναδιαρθρώνοντας την καθημερινή του ζωή, προκειμένου να καλλιεργήσει αυθεντικούς κοινωνικούς δεσμούς.
– – – – – – – – – – – – – – – – – –
* Ο Τσαρλς Χιου Σμιθ γεννήθηκε στη Νότια Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του στρατιωτικού πατέρα του, έζησε στο νησί Λανάι της Χαβάης και στη συνέχεια στη Χονολουλού, όπου έλαβε πτυχίο στη συγκριτική φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης. Εν συνεχεία επέστρεψε στην Καλιφόρνια και άρχισε να εκπαιδεύεται στο χώρο των κτιριακών αναδιαμορφώσεων.
Αργότερα επέστρεψε εκ νέου στη Χαβάη, όπου με έναν συνέταιρό του έχτισε ως εργολάβος πάνω από πενήντα σπίτια, καθώς και διάφορα εμπορικά κτίρια. 
Θέλοντας όμως να ασχοληθεί με τη συγγραφή, το 1987 επέστρεψε στο Σαν Φρανσίσκο, γράφοντας άρθρα ελεύθερης δημοσιογραφίας σχετικά με την αρχιτεκτονική, τη διακόσμηση και τον πολεοδομικό σχεδιασμό, ενώ ενδιάμεσα ασχολήθηκε και με τα οικονομικά και πιο συγκεκριμένα με την ανάλυση των αγορών, μαθαίνοντας πώς να χάνει χρήματα με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες.
Ο Τσαρλς Χιου Σμιθ είναι διαχειριστής του ιστολογίου οftwominds.com που έχει 20 εκατομμύρια προβολές και αποτελεί σημείο αναφοράς για πολλά μέσα ενημέρωσης όπως ταCNBC, Zero Hedge, Financial Sense, και το David Stockman’s Contra Corner. Έχει γράψει επτά μυθιστορήματα και οκτώ δοκίμια. Πιστεύει ότι ο πλούτος δεν μετριέται σε χρήματα αλλά σε φιλίες, υγεία και πνευματική παραγωγή.
Ζει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στον πραγματικό κόσμο, με αποτέλεσμα ο χρόνος του στο διαδίκτυο να είναι εξαιρετικά περιορισμένος.
– – – – – – – – – – – – –Η «Απεροπία» στα παρακάτω άρθρα έχει προτείνει συγκεκριμένους τρόπους αντίστασης στη διάβρωση των κοινωνιών που στρώνει η αυτοματοποιημένη παγκοσμιοποίηση: Η φαντασιακή θέσμιση της …πραγματικότητας, Η κατάκτηση της οντολογικής γνώσης ως νόημα της ζωής και Η κουλτούρα του θορύβου, δεκανίκι της παγκοσμιοποίησης.

ΠΗΓΗ:
oftwominds.com

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Η οικογένεια Γουόλτον ενώ είχε κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων, υποστήριξε ότι αναγκάστηκε να κλείσει 269 υποκαταστήματά της εκ των οποίων τα 154 στις ΗΠΑ, εξ αιτίας τηςAmazon και των αποστολών παντός είδους προϊόντων μέσω ηλεκτρονικών καταστημάτων, αφήνοντας χιλιάδες ανέργους κυρίως στις ΗΠΑ. Η Γουόλ-Μάρτ είχε 14 θηριώδη μεγακαταστήματα στις ΗΠΑ, ένα εκ των οποίων βρισκόταν στη μικρή αγροτική πόλη Γουέλτς της Δ. Βιρτζίνια. Η πόλη Γουέλτς ήταν το κέντρο μιας περιοχής στην οποία άνθισαν τα ανθρακωρυχεία τη δεκαετία του 50 κατά την οποία είχε 100.000 κατοίκους. Με το κλείσιμο των ορυχείων, η περιοχή είχε ήδη βυθιστεί στην ανεργία, με το κλείσιμο δε του πολυκαταστήματος της Γουόλ-Μαρτ ο πληθυσμός της μειώθηκε στους 18.000 κατοίκους ενώ για τον ανδρικό πληθυσμό έπεσε ακόμα και το προσδόκιμο ζωής στα 64 χρόνια.
[2] Το παρόν άρθρο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω του επιχειρούμενου διαχωρισμού κράτους – εκκλησίας, τεράστιας ανατροπής που επιχειρείται στις μέρες μας από τη κυβέρνηση Τσίπρα. 
Και αυτό διότι όπως στην περίπτωση του Γουέλτς οι χριστιανικοί Ιεροί Ναοί των κατοίκων (προτεστάντες) αντικαταστάθηκαν από ένα πολυκατάστημα, στην Ελλάδα θα αντικατασταθούν από τζαμιά.
Αμφιβάλλετε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο; 
Σύμφωνα με έγκυρες μελέτες που έχουν ευρέως δημοσιοποιηθεί, αν δεν αλλάξει σήμερα κι όλας η εθνική πολιτική στο μεταναστευτικό ζήτημα και η οικονομική κατάσταση της χώρας, στο εγγύς μέλλον η Ελλάδα θα αποτελείται σε μεγαλύτερο ποσοστό από αλλοεθνείς −πλειάδας εθνικοτήτων− μουσουλμάνους και λιγότερο από Έλληνες χριστιανούς ορθόδοξους, γεγονός που θα εξαφανίσει εντελώς την εθνική μας ταυτότητα αφανίζοντάς μας ως έθνος.
Αναγκαστικά λοιπόν στη θέση των ερημωμένων ορθόδοξων Ιερών Ναών που κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν περάσει στο …Υπερταμείο των δανειστών, θα ορθωθούν μουσουλμανικά τζαμιά, αλλοιώνοντας ανεπιστρεπτί την ορθόδοξη χριστιανική ιδιοπροσωπία και ταυτότητα της Ελλάδας, τόσο απαραίτητη στην εποχή του διανθρωπισμού.

Πηγή

attikanea