14 Μαρτίου 1956, Λάρνακα. Οι μαθητές του Εμπορικού Λυκείου κατεβαίνουν
σε μία μαχητική διαδήλωση εναντίον των Άγγλων.Τους ακολουθούν οι μαθητές
της Αστικής Σχολής Καλογερά. Ανάμεσα τους και ο μικρός Δημητράκης
Δημητριάδης, μαθητής της β' δημοτικού. Ο Δημητράκης ήταν παιδί
χωρισμένων γονιών. Η μητέρα του είχε φύγει στην Αγγλία προσπαθώντας να
προσφέρει ο, τι καλύτερο μπορούσε στα παιδιά της. Ο Δημητράκης ζούσε με
τη γιαγιά του και τα τρία του αδέλφια. Όταν δεν είχε σχολείο πουλούσε
στους δρόμους λουλούδια για να τους βοηθήσει.
Τα παιδιά έχουν καταφύγει στην εκκλησία του αγίου Λάζαρου. Χτυπούν καμπάνες, στήνουν οδοφράγματα, ανεμίζουν ελληνικές σημαίες. Οι Άγγλοι στέλνουν αυτοκίνητα γεμάτα με πάνοπλους στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν την απειλή: τους μικρούς μαθητές που κρατούν πέτρες στα χέρια. Η εκκλησία περικυκλώνεται, σύντομα πέφτουν και τα πρώτα δακρυγόνα.
Μία ομάδα παιδιών ξεφεύγει και καταφεύγει στην οδό Λέοντος Σοφού. Οι στρατιώτες τα ακολουθούν. Τα παιδιά παρατούν τις πέτρες και σκορπίζουν. Όλα έκτος από ένα. Τον μικρό Δημητράκη . Εκείνος μένει, συνεχίζει να πέτα πέτρες στους στρατιώτες και να φωνάζει με όση δύναμη έχει «Ένωση! Ένωση!». Άραγε καταλαβαίνει τι σημαίνει η λέξη, καταλαβαίνει αν κάνει αντίσταση και γιατί, ποιους έχει απέναντι του; Ο Άγγλος στρατιώτης θέλει να τιμωρήσει τον ατίθασο μικρό που του πετάει πέτρες. Σηκώνει το όπλο. Πυροβολεί. Η σφαίρα πετυχαίνει το παιδί λίγο πιο πάνω από το δεξί μάτι. Ο Δημητράκης πέφτει νεκρός.
Ήταν μόλις 7 χρονών.
Στην κηδεία του τα κορίτσια χόρευαν το χορό του Ζάλογγου και τραγουδούσαν το τραγούδι που έλεγαν οι Σουλιώτισσες . Λέγεται πως μία αγγλίδα που κάθε μέρα αγόραζε λουλούδια από τον μικρο Δημητράκη , όταν έμαθε για το θάνατο του ξέσπασε σε λυγμούς. Κι ο Ευαγόρας Παλληκαριδης, ο άλλος σπουδαίος ήρωας της Κύπρου, τον οποίον ανήμερα του ετήσιου μνημοσύνου του μικρού ηρώα οι Άγγλοι οδηγούσαν στην αγχόνη, αφιέρωσε στον μικρό , τον πιο μικρό ηρώα , λίγους στίχους...
«Τα παιδιά στον αγώνα»
Και συ σκλαβόπουλο,
γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς;
Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;
Όπλο δεν έχω, Καπετάνιο.
Να, τις κοτρώνες. Αρκετές για σένα, τον μικρούλη.
Και αρπάζει ο ήρωας ο μικρός,
ο πιο μικρότερος απ’ όλους, κοτρώνες.
Για να φέρει Λευτεριά.
__________________
https://www.bigcyprus.com.cy/…/dimitrakis-dimitriadis-o-mik…
Τα παιδιά έχουν καταφύγει στην εκκλησία του αγίου Λάζαρου. Χτυπούν καμπάνες, στήνουν οδοφράγματα, ανεμίζουν ελληνικές σημαίες. Οι Άγγλοι στέλνουν αυτοκίνητα γεμάτα με πάνοπλους στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν την απειλή: τους μικρούς μαθητές που κρατούν πέτρες στα χέρια. Η εκκλησία περικυκλώνεται, σύντομα πέφτουν και τα πρώτα δακρυγόνα.
Μία ομάδα παιδιών ξεφεύγει και καταφεύγει στην οδό Λέοντος Σοφού. Οι στρατιώτες τα ακολουθούν. Τα παιδιά παρατούν τις πέτρες και σκορπίζουν. Όλα έκτος από ένα. Τον μικρό Δημητράκη . Εκείνος μένει, συνεχίζει να πέτα πέτρες στους στρατιώτες και να φωνάζει με όση δύναμη έχει «Ένωση! Ένωση!». Άραγε καταλαβαίνει τι σημαίνει η λέξη, καταλαβαίνει αν κάνει αντίσταση και γιατί, ποιους έχει απέναντι του; Ο Άγγλος στρατιώτης θέλει να τιμωρήσει τον ατίθασο μικρό που του πετάει πέτρες. Σηκώνει το όπλο. Πυροβολεί. Η σφαίρα πετυχαίνει το παιδί λίγο πιο πάνω από το δεξί μάτι. Ο Δημητράκης πέφτει νεκρός.
Ήταν μόλις 7 χρονών.
Στην κηδεία του τα κορίτσια χόρευαν το χορό του Ζάλογγου και τραγουδούσαν το τραγούδι που έλεγαν οι Σουλιώτισσες . Λέγεται πως μία αγγλίδα που κάθε μέρα αγόραζε λουλούδια από τον μικρο Δημητράκη , όταν έμαθε για το θάνατο του ξέσπασε σε λυγμούς. Κι ο Ευαγόρας Παλληκαριδης, ο άλλος σπουδαίος ήρωας της Κύπρου, τον οποίον ανήμερα του ετήσιου μνημοσύνου του μικρού ηρώα οι Άγγλοι οδηγούσαν στην αγχόνη, αφιέρωσε στον μικρό , τον πιο μικρό ηρώα , λίγους στίχους...
«Τα παιδιά στον αγώνα»
Και συ σκλαβόπουλο,
γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρείς;
Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;
Όπλο δεν έχω, Καπετάνιο.
Να, τις κοτρώνες. Αρκετές για σένα, τον μικρούλη.
Και αρπάζει ο ήρωας ο μικρός,
ο πιο μικρότερος απ’ όλους, κοτρώνες.
Για να φέρει Λευτεριά.
__________________
https://www.bigcyprus.com.cy/…/dimitrakis-dimitriadis-o-mik…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου